antes de nada: graciñas miguel por deixarme formar parte deste blog. recordo que o blog o botou a andar miguel.
"ollo ó can" naceu no 2008 para axudar ós animais do refuxio, e ós animais do mundo mundial.
e é un lugar de encontro de voluntarios e voluntarias, e dun sinfín de amantes dos animais.
"ollo ó can" naceu no 2008 para axudar ós animais do refuxio, e ós animais do mundo mundial.
e é un lugar de encontro de voluntarios e voluntarias, e dun sinfín de amantes dos animais.
as visitas ó blog xa marcan máis de 32500. dende aquí, e de novo, dar as gracias a todas aquelas persoas que fan isto posible.
nestes últimos meses pasamos por un sinfín de situacións: bágoas de tristura, bágoas de alegría, que nos fan ser máis sensibles e máis fortes á vez nesta andadura cara o benestar dos animais do refuxio, e do mundo mundial.
rescates, adopcións, apadriñamentos, abandonos, maltratos, cambio da lei, endurecemento das penas, novos amigos, actividades varias, denuncias, peticións...
unha formiga, insignificante!! insignificante?? non!! unha formiga xunto con todas as outras fan todo un traballo, co cal... esa formiga é a que tira, cada unha delas tira, a súa unióné aque fai ocamiño.
empezamos a andar... paramos?? seguimos?? ... SEGUIMOS!!!
convídovos a seguir neste duro camiño. POR ELES, PARA ELES.
entrada anterior 5 setembro 2010
23000 visitas!!! estamos de noraboa
este blog foi creado para axudar ós animais, dun sinfín de maneiras: difusión de información, adopcións, apadriñamentos...
ata aquí espero vos gustase, DENDE AQUÍ continuaremos para que así sexa.
3 comentarios:
Noraboa a Ollo o Can!
Noraboa a Miguel que o puxo a andar.
Un bico
gracias esther, yo lo puse a andar pero vir a echo que este vivo, gracias vir!!
((ji,ji,ji non hai vida sen un bo nacemento))
salomé preciosa. mambo, supoño que na súa nova vida, espero que pasándoo pipa.
eu feliz de formar parte disto.
esther, e ti, e tódolos que visitan este blog facedes que teña vida.
espero sigamos xuntos nesta andadura cara a mellora nas condicións dos animais, mellora no trato, nas leis, na concienciación. DURO, si, pero non imposible.
Publicar un comentario