miércoles, 28 de abril de 2010

Rey


Me llamo Rey , soy uno de los cachorritos que estaban abandonados en Padrón, ante la desidia de las autoridades Kelly y Chus me recojieron y me dieron un hogar temporal, ellos no pueden tener más animales en casa y aunque me quieren mucho necesitan que alguien me cuide, ahora soy un poco miedoso pero si me das una oportunidad te daré todo mi cariño.

hasta pronto


martes, 27 de abril de 2010

Gatitos diputados


4 gatitos, tres hembras y un macho, eran 5 pero su hermanito no sobrevivio , era muy pequeñito; fueron encontrados en el garaje del parlamento, Kelly y Chus los tiene en acojida pero ya tienen la casa llena de animales abandonados y necesitan adoptantes para ellos, deben tener alrededor de 1 mes de vida y son muy cariñosos.


contacto

jueves, 15 de abril de 2010

XACOBEO CANINO


Fai tempo que non facemos ningunha saída cos nosos canciños,aproveitando o bó tempo e que é ano Xacobeo, surxiu a idea por parte de algunhas voluntarias de baixar algúns residentes de Bando facendo un "minicamiño" ata a Catedral.
Gustaríanos facer unha xuntanza para falar do tema e propor máis iniciativas para fomentar adopcións, conseguir diñeiro, dar a coñecer o Refuxio e pasar un bó día cos nosos pequechos.
O vindeiro sábado día 24 de abril reunirémonos ás 21:30 no refuxio para acordar a data, disponibilidade e matizá-la idea entre tod@s.
As persoas que non poidan acudir este día facédenolo saber por favor, para así contar con vós e resumirvos os acordos ós que cheguemos.
Reenviade este correo a compañeir@s /voluntarios que por erro , poidan non estar na lista de envíos.
Gracias a todos por colaborar.Entre todos facemos "O camiño".

Proposta feita por varias voluntarias responsables.

miércoles, 14 de abril de 2010

¡¡Pit bull robada en la zona de Valencia!!


Se llama Raya, tiene 7 años, es hembra y muy buena , no muerde, un poco gordita y con una cicatriz en la pata delantera,llevaba un collar plateado, se ha puesto denuncia , la colaboración de todos es primordial para que vuelva con su dueña, gracias


miércoles, 7 de abril de 2010

Pitbull maltratado y abandonado


La policía local localiza a este pitbull en el puerto de Tragove(Cambados) atado a un coche y lloviendo.Un testigo que paseaba con su perro dice haber visto a una pareja (la chica era rubia) pegándole al perro y cuando el se aproximo ellos se marcharon dejando al perro allí ataddo.Posteriormente llegó la policía que avisó a protección civil y a la protectora de animales.Cuando nosotros llegamos los agentes estaban acariciando y tranquilizandoo al perro, en ningún momento se mostró agresivo, todo lo contrario. El perro tenía las pezuñas ensangrentadas.Le pasamos el lector de microchip y tenía ,es el número 9810981020099039, no aparece en la base de datos del REGIAC .Por lo cual necesitamos saber quién colocó este microchip y porque o está dado de alta. NECESITAMOS DE VUESTRA COLABORACIÓN.Cualquier refugio,protectora, perrera o veterinario que nos pueda facilitar una pista se lo agradeceríamos.Queremos denunciar a estos desalmados por maltrato con esnañamiento hacia un animal y posterior abandono. Esperamos que este nuevo caso de maltrato no que de nuevamente impune. Como responsable del albergue haré todo lo que este en mis manos para llegar hasta el fondo y que Balto (así le vamos a llamar) encuentre justicia y un nuevo hogar. Rogamos distribuyais este correo entre vuestros conocidos.
CONTACTO :cheyenneoo-oo@hotmail.com

lunes, 5 de abril de 2010

Cachorrito encontrado en San Marcos


Estimados amigo:

Acaba de poñerse en contacto conmigo unha veciña que xa ten dous cans e atoparon este fermoso cachorro de 6 meses estes días, leváronno ao veterinario onde foi des-parasitado e comprobadas enfermidades infecciosas das cales está libre(veterinaria SAUDEVET en Bertamiráns)
Foi atopado no monte de San Marcos na Ameixenda, Ames(lindante con Santiago);cruzáronse con varios cazadores pero ninguén sabía nada nin quixeron facerse cargo de el,as persoas que o atoparon están moi convencidas de que foi abandonado, ten bastantes feridas, está moi flaco e estaba deshidratado, deducen que levaba como mínimo días nese lugar.


O can é un amor, coñecino hai un anaco, creo que "daría ben á xente", aínda que non me pareceu moi dominante, enseguida puxo o ventre case cara arriba e lambeume aos segundos de coñecerme, iso si á miña cadela avisouna ladrando pero xa empezaban a facer boas migas aos minutos, supoño que aínda ten medo, a saber...

NECESITA UN FOGAR

A ver se entre todos lle buscamos unha familia, de momento estas veciñas salváronlle a vida e miran del, come ben e durme ao abrigo, pero como dixen, xa teñen outros dous cans e non poden facerse cargo deste, a min pásame igual que polo que me gustou ben que o aceptaba....

Se non se lle atopa unha familia terán que levalo ao refuxio de Bando, que aínda que sabemos todos que serás moi ben tratado alí tamén entendemos que está desbordado.

Outra nova triste é que por onde atoparon a este tamén había outro can velliño, pero por este non puideron facer máis nada xa que non se achegaba á xente e iso que voleveron ao monte a levarlle comida...

PD Non fai moito que vos falei dun cocker negro, está adoptado pola familia que o atopou :)

Espero non molestarvos e gracias anticipadamente pola vosa axuda.
Eva

martes, 23 de marzo de 2010

Concurso canino del perro mestizo



Desde la sociedad cinocologica gallega expogal estan ayudando a organizar un concurso canino del perro mestizo a la protectora de animales arco da vella de Ferrol,nos gustaría contar con la colaboración de todas las protectoras, se trata de un evento para recaudar fondos para la protectora y donde poder hacer una buena campaña de adpoción.





gracias


Cheyenne

+ INFORMACIÓN
http://es.calameo.com/read/000077702a1e42a4f266b

viernes, 19 de marzo de 2010

As bágoas do ceo.Madonna

Pin ...pin ...comecei a oír entre soños. Pin ...pin... vaia,chove!
Espreguiceime. E, sen pensalo moito saquei o naris polo buraco da porta, e pin!!! Unha pingota no medio e medio do naris. Medio susto, medio risa.
Pasei o que quedaba de noite co naris no buraco. Uliscando a choiva, uliscando a herba, e o millo , e os toxos.Oíndo as bágoas do ceo, oíndo o meu respirar, oíndo os silencio da noite.
Entre soños atopeime ó carón da lareira onde ue me criei.Nacín entre pallas, e fun medrando entre neneos, e nenas, e vellos con chapeu, e vellas con pano.
Nesta parte da miña vida lembro o lume da lareira, o calor, o arrecendo do caldo do pote, e dos chorizos, os chíos dos nenos e das nenas, e dos carros das vacas, as pedras dasa casas, dos valos, e do chan das casas, e do chan dos camiños.
E lembro a man da vella da casa, no meu lombo. Era cega, sempre sentada preto lo lume, de vestir escuro, pelos sen color, pero chea de amor.Nunca se me esquece o día que marchou.Só sei que quedou a durmir e oín chorar, e oín as bágoas do ceo.

Por "Vir" e a clase de 1º eso

lunes, 8 de marzo de 2010

Cachorros cruce mastin(adoptados)




He encontrado en la carretera de Orense a Vigo a la altura de Santa Cruz de Arrabaldo dos cachorros de mes y medio , parecen cruce de mastin, estan en muy buen estado, se ve que estuvieron bien cuidados, si los has perdido o estas interesado en darles un hogar ponte en contacto conmigo
contacto: Luis 692210422


lunes, 1 de marzo de 2010

¡¡NECESITAMOS UN MILAGRO!!

Estos son los cachorros de los que os hable, ya no pueden aguantarlos mas. A la camada mas pequeña que ahora tienen una semana pensaron en sacrificarlos de mal modo al nacer, pero no se entrevieron, aunque su destino final, de un modo u otro, será el mismo si no conseguimos adoptantes ó acogidas de inmediato.Nosotros estamos saturados, al límite, no podemos hacernos cargo de estos pobres perros si no van saliendo los muchos que ya tenemos, aunque queremos hacerlo no tenemos un sólo hueco donde meterlos, necesitamos urgente casas de acogida y leche maternizada para perros, por si encontramos nodriza para los bebes, las dos camadas de 1 y 2 semanas aún son lactantes, necesitaremos para los que podamos sacar, vacunas pupi, antibióticos y pienso para cachorros, necesitamos también ayuda para los otros pequeños, madrinas, padrinos que ayuden con la residencia de los bebes que no podamos ubicar en casas de acogida, si es que encontramos alguna en tan poco tiempo. Necesitamos igualmente ayuda para el veterinario ya que la mayoría no están bien, tienen bastante diarrea, al menos hacerles la primera revision, no sabemos lo que nos podremos encontrar mañana. Son de tamaño pequeño, no se pueden enviar debido a su corta edad, sólo se entregan en adopción en valencia o se trasladan en coche si hay voluntarios que se ofrezcan.Siento una frustración inmensa que me invade por completo, estos pobres no han comenzado a vivir y se acaban NECESITAMOS UN MILAGRO
CONTACTO: todoperreras@gmail.com

viernes, 19 de febrero de 2010

Relatos curtos sobre Podi

CON CARIÑO PARA PODI
Podi é unha cadela moi bonita, cruce de podenco. Abandonárona, o seu dono, mentres era nova, “útil”, e cazaba, todo ben, pero en canto empezou a ter problemas, empezaron a pasar dela. Ten un soplo ó corazón, e un perdigón debaixo dunha mama. Xa é hora que alguén a adopte, a queira e lle de todo o seu cariño. Podi se merece iso e moito máis. Pásano mal cando os abandonan, tristes, non o entenden, pasan frío, fame, sede, algunha xente lles pega, lles tiran pedras... pensades canto podería aguantar unha persoa nesas condicións?? É inhumano?? Sí, pero para os animais tamén. Sofren, e se alegran igualiño que nós.
Podi,esperamos que pronto che adopten.
Por: Raquel B, Alba V, Andrea C, Doina, Alba
PODI CONTOUNOS ALGUNHA COUSIÑAS

Ola!! Son PODI, síntome moi soa, e estou maliña. No refuxio estou ben, pero necesito un fogar. Necesito mimos, que me achuchen!!! Cóntovos: nacín na aldea, nunha desas aldeas cheíñas de nenos, e nenas, e cans, gatos, e gatas e canciñas, galiñas non faltan... pero que tamén hai seres ruíns. O meu dono, cazador, tiña moitos cans, e dúas nenas. Sempre tiven ese calor das neniñas, e o que eu pensaba que o meu dono me valoraba, mentres valía para a caza. Pero en canto comecei a ter problemas, deixou de apreciarme. Vamos, que estaba raro. Funllo notando. Son cadela, pero iso se nota. Un día xa entrados no inverno espertei nun lugar distinto, e soa. Notaba calor debaixo miña, lambinme e vin que estaba ferida. Intentei erguerme, pero non din. Quedei a durmir. Varios días unha vella deume de comer. Graciñas para ela. Estaba tan débil que case non se movía. Recordo que me daba coa man nas costas. E recordo espertar un día ós pés do seu leito. Ós poucos días... morreu. Viñeron recollerme. Agora estou aquí no refuxio.
Quero que veñan por min!!!
Por: Irene C, Beatriz A, María C, Lucía C

OPINIÓN: Podi é unha cadela moi boa, a pesar de todo o que pasou, ten moito por vivir. Quizais non lle doeu tanto o perdigón que lle pegaron, coma a falta de cariño, iso sí que doe. E doe cando pasan de ti, cando non che fan caso, e doe cando che deixan no monte, ou nunha carretera... e cando ves que non volven por ti. Un can, canciña, gato ou gata, sempre está aí ó teu lado, podes estar triste que eles fan que rías e se che quiten os problemas. A eles dalles igual se eres feo ou non, alto, pois a eles o que che piden é que os queiras.
Por: Melinda B, Samantha, Lorena, Vanesa

sábado, 13 de febrero de 2010

Gatiño de oito meses cruce de Mine Coon

Este gatiño xa non pode ser coidado pola sua dona, se queres un compañeiro agarimoso ven a buscalo o refuxio de Bando ,espérate!!

martes, 9 de febrero de 2010

MEDOS segue no refuxio - Historias cans dos alumnos do IES de AMES

Historias cans decembro 2009 xaneiro 2010 De 1º e 3º curso da ESO do IES de AMES Os relatos foron creados polos meus alumnos e alumnas de 1º e 3º da ESO, e tódolos debuxos, contos, historias, traballos, recompilación de información, faise entre todos e todas, incluída eu. ADICADO A ELES A podi - podenquiña - nanuk – - madonna – oli – pin e pon – pin agora é chonchi – pon morreu – fontiño – fociña – roma – mateo (gato) – forellas – golfo – varios irmáns – queda un – barbas – magnum – porto – greiben – lucas – buga – néboa – medos – sety – arlequiña - bufón Cantándolle a medos Medos tiña moito medo, lalaralalá, Cando se atopou tirado, uau, Na estrada abandonado, lalaralalá, Mentres os coches pasaban, uau. Menos mal que o atoparon, lalaralalá, Na beira todo acurrucado, uau, Tremendo, sedento e famento, lalaralalá, Con frío, sede, fame e... medo, uau. Medos tivo moita sorte, lalaralalá, Cando pasou unha gran persoa, uau, Que parou a rescatalo, lalaralalá, Sen estar espachurrado, uau. Medos chegou ó refuxio, co seu pelo negro brilante, co rabo baixo. Ten comida, auga, danlle paseos, mimos, pero necesita un fogar, alguén que o queira e o mime. Leva alí moito tempo, e pedimos por el que alguén se fixe nel. Por favor. Necesita calor, ese calor duns donos que o cuiden como el se merece. SORTE MEDOS!! Nós dende aquí che mandamos ánimos, e un pouco de sorte. POR: Ainara , Josua B, Patricia , Marta C.

miércoles, 3 de febrero de 2010

"Nenos e nenas: falando polo miúdo"

Teñen moito que dicir... Se os cans, canciñas, gatos e gatas, e outros moitos animais falasen... Pero os que si teñen moito que dicir, e poden, son os nenos e as nenas. Este proxecto vai poñer en contacto os nenos e nenas do ies de Ames, dunha clase de 1º ESO e outra de 3º ESO, cos cans, canciñas, gatos e gatas do REFUXIO de BANDO. O traballo vai ser guiado, e ó longo de todo este curso, pero a iniciativa, as ideas, os textos, os debuxos, e todo o que se aporte, vai ser elaborado por eles e elas. Esa implicación directa, axuda a concienciar, non só a eles, senón ós seu achegados, e mesmo a todo aquel que o lea, E O VIVA. Imos seguir moi de preto ese proceso de crear algo. E que menos, tratando un tema moi importante, e á par, que os motiva moito. O primeiro paso é que elixan un animal do refuxio, por foto, e escriban ou debuxen o que lles inspire. Trataremos tamén a adopción responsable, formas de colaborar, e outros temas. No centro faremos unha exposición de todo o traballo: texto, debuxos, fotos... e o que se poida aportar. Algo que empeza dunha idea e que non vai deixar a ninguén indiferente. E, como non, iremos de visita ó refuxio!!! Todo está en proceso pero xa vai collendo forma.
Vir

lunes, 18 de enero de 2010

¡¡MATAR POR MATAR NON!!

Sábados 16 e 30 de xaneiro: MOBILÍZATE CONTRA OS MASACRES DE RAPOSOS Os vindeiros día 16 e 30 de xaneiro van ter lugar os "campionatos" galego e estatal de caza de raposo, programados nos montes da Cañiza (Pontevedra) e Portomarín (Lugo), respeitivamente. En ambos os casos, o colectivo MATAR POR MATAR, NON, do que fai parte ADEGA, ten convocadas senllas mobilizacións:Dende as 08:30 estaremos nos lugares para ir ao monte e ás 12:30 realizaremos concentracións para protestar contra esta festa do sangue. Contactade previamente coa organización nos seguintes teléfones para os detalles das accións e a coordenación das cuadrillas. Teléfones de referenza: 676 750768 / 649 733693 Contactos das organizacións: ADEGA (981 570 099); Amigos da Terra (988 374 18); Equanimal (650 576 631); Matar por matar,NON (676 750 768); Verdegaia-Vigo (661 240 605). Convocan:ABEIRO, ADEGA, Amigos dá Terra, Amigos dos Animais, Asociación COMETA, Asturias Verde, ASCEL, CES Salnés, Centro Social A Formiga, Coto do Frade, Eucaliptos NON, FEG (Federacion Ecoloxista Galega), Fin dos malos tratos animais, Fundación Altarriba, GAS Vigo, Pegadas Cantabria , LIBERA, Matar por matar NON, PACMA, Protectora Moura, Salva ou Tren, SGHN, SOS Courel, SHAC SPAIN, Verdegaia. Novas adhesiónes: Ecoloxistas Estremadura, SOS Felinos, SOS Hurones

domingo, 20 de diciembre de 2009

Campaña navidad

algunas no solo estaban pendientes de los perros....:-)





Hola a todos!!!Bueno, gracias a todas las personas que de algún modo colaboramos, el resumen de la bajada a Santiago de éste sábado es:- Una perrita adoptada (Una beaglecita ya castratada que tenía mucho miedo).- Una posible adopción de una boxer por parte de un voluntario ya que la conoció el resto de la familia y quedaron encantados.- Venta de un montón de cosas (camisetas, chalequitos, loterías, calendarios, etc...) cuyos importes ascienden a 440 euros. (269 de Abeiro y 170 del Refugio).- 205 euros en donativos que serán destinados al pago de las puertas gateras que se van a colocar en sustitución de las metálicas que eran tan pesadas.- Compromiso de varias personas de pasar por el Refugio a ver los animales para adoptar.- Varios apadrinamientos.- Gente que se informó para voluntariado. En resumen, aunque sólo sea por la beaglecita, ya mereció la pena, no creeis?¿ Gracias a todos, y que tengáis buenas fiestas.
Kelly






saludos

jueves, 17 de diciembre de 2009

PARA OS ANIMAIS DO REFUXIO TAMÉN É NADAL


No Refuxio tamén é Nadal. O vindeiro sábado 19 de decembro, ás catro da tarde terá lugar na Praza Roxa compostelá unha xuntanza de voluntarios da, e os máis importantes ao fin e ao cabo, unha decena de animais residentes nesta institución. Aí, poderase obter información sobre a importancia da esterilización e identificación das mascotas, xeitos de colaborar coa Fundación Refuxio de Animais en diferentes ámbitos: voluntariado, apadriñamentos, doazóns, etc. Tamén haberá venda de camisetas, calendarios e máis material sempre relacionado cos nosos amigos de catro patas, fondos que irán destinados a que estes fieis compañeiros, poidan pasar un Nadal un pouco mellor. Incluso algúns poderán saír de aí co seu can, xa que haberá animais coa maleta feita por se tivesen a sorte de atopar unha familia que os adopten. O fin desta iniciativa é de concienciar á xente da problemática do abandono dos animais, das responsabilidades que leva a súa tenza, e que ós que as comprendan e acepten, pensen na adopción, en lugar da compra de animais. Cada ano entran nas instalacións desta Fundación, máis de mil animais abandonados ou extraviados, cans, gatos e outros como cobaias e existen moitas maneiras de poder axudalos. Achégate a coñecelos e fai QUE PARA OS ANIMAIS DO REFUXIO TAMÉN SEXA NADAL.

martes, 15 de diciembre de 2009

NEMO(adoptado)

Agradezco la intención del fotógrafo ,pero evidentemente necesita unas clases, ya que soy mucho más guapo de lo que salgo en la foto, tengo 4 mesitos, soy muy cariñoso, así que si me quieres llevar que sepas que me voy a acurrucar contigo para darte calor, y que más decirte, no fumo, no bebo alcohol, y aun soy muy joven para echarme novia...un chollo vamos...a que esperas...te espero en el refugio de Bando!!

martes, 8 de diciembre de 2009

Se con eles non o farias...Non o fagas con nós...

Hola chicos , esta foto la hice esta tarde gracias a la inagotable paciencia de Juan y a la participación de Enma ;Sofía, Martin,Anxo,Sara,Claudio y Salome, iba con otra idea totalmente distinta pero la luz(ausente) hizo que improvisara esta otra..a ver que os parece..un poco fuerte para navidad? espero comentarios besos pa tos miguel

negrito ha perdido a sus amigos esta triste y no come necesita urgente adopcion con mucho cariño

Para los que no me conoceis llevo viviendo en pontevedra alrededor de un año y medio y aproximadamente es el tiempo que alimento una pequeña (8) colonia de perros y otra de gatos (12) abandonados, que empezando por uno fueron corriendo la voz que habia pienso de primero y a los que se lo comia, carne con arroz de segundo y en poco memos de un mes ya tenia 8 sacos de pulgas y abrojos esperandome a pie de monte cada dia.En este tiempo pudimos colocar a dos, pero a los 4 dias ya teniamos al PELOS de nuevo con nosotros, eso hace pensar que tan mal no cocino !!! y asi hasta un par de ocasiones lo cual hiso desistir de volver a llevarselo a su nuevo amo ya que era llegar a casa y en cuanto podia se le escapaba y volvia con sus amigos, pero el problema vino desde hace 15 dias, en esta manada habia dos grupos, en uno de ellos, siempre estaban juntos e inseparables,RUBIO,ZORRO Y NEGRITO. Rubio, un perrito de caza muy guapo le gusto mucho a un señor y despues de venir a verlo un par de veces se lo llevaron para Orense, de momento todo bien porque Negrito y Zorro seguien juntos con el resto de la prole pero el sabado por la noche un coche atropello y mato a Zorro y desde el domingo que negrito apenas come y casi no sale de la caseta, aunque lo saco y trato de hacerlo comer apenas lo consigo, solo quiere que le haga mimos y este con el, es por esto que pido ayuda para ver si alguien quiere adoptarlo, se que una foto ayudaria, prometo mañana sacarle y enviarla a quien la quiera, es un perrito de un año y medio aprox. mas pequeño que un coker, parece una pequeña oveja y es muy tranquilo y muy mimoso y despues de quedarse solo en menos de dos semanas ahora lo es mas, se que seguramente habra miles de `perros en peores condiciones y estado pero asi todo queria pedir ayuda ya que no conozco a nadie aqui en Pontevedra para hacerlo, para los que esteis pensando en una protectora, olvidaros, la unica que hay aqui esta desbordada como seguramente todas las protectoras y la verdad no creo que Negrito necesite en este momento estar encerrado con 400 o 500 perros mas ni tampoco,como es muy usual por estos lares, estar atado el resto de su vida en el fondo de una fica durmiendo dentro de una lata de aceite, sin duda esta mejor donde esta,que aunque tengan los peligros de estar cerca de la carretera no les falta comida ni cuidado, pero lo que si le hace falta en este momento es alguien que lo pueda cuidar y sobre todo mimar despues de quedarse solo como se a quedadoOs dejo mi correo y mi tel por si hubiera alguna persona interesada en poder ayudarlo, os lo agradezco muchisimo. Un saludo.
Marcelo mfbartolomeo@hotmail.comTelefono: 671 47 98 72