jueves, 10 de marzo de 2011

UN DÍA MÁIS NO REFUXIO - luns 7 marzo do 2011 - refuxio de bando

UN DÍA MÁIS NO REFUXIO

por Estela Solar Carballada o Mércores, 09 de Marzo de 2011 ás 17:50

Fotografías de Olalla García Martínez.

Aínda que a primaveira non comezou, xa se empeza a notar o calor nas instalacións e arredores do Refuxio. Estes días de sol invitan a pasear, correr e disfrutar da natureza. Estes son algúns dos canciños que disfrutaron do maravilloso tempo o pasado luns, e quen sabe cando volverán ter a oportunidade...

Federico adoptado!!!!!!!
Algo medoso. O primeiro día tentou de morder porque é moi desconfiado. Xa tranquilo é moi manso.

FEDERICO

Data de ingreso: 07/03/2011

Sexo: macho

Raza: mestizo pekinés

Peso: 8 kg

Ano de nacemento: 2009

Pelo: longo

Historia: Atopada en Sanfins de Sales Vedra. Levaba uns 10 días pola zona. Ten carácter.


Psico. Moi medoso, non se deixa tocar por calqueira pero non morde.

PSICO

Data de ingreso: 03/03/2011

Sexo: macho

Raza: mestizo chihuahua

Peso: 7,7 kg

Ano de nacemento: 2005

Pelo: corto

Historia: Atopado na Facultade de Psicoloxía, é bo aínda que está un pouco asustado.


Nandito adoptado!!!!!!!!
Xoven e moi xoguetón. ADOPTADO!!!!!!!

nandito adoptado!!!!!TADO!!!!!

Data de ingreso: 03/03/2011

Sexo: macho

Raza: mestizo pekinés

Peso: 7,8 kg

Ano de nacemento: 2010

Pelo: longo

Historia: Atopado na r/Rosalía de Castro, é moi bo e cariñoso. Chega con colar e correa.


Ramiro

RAMIRO

Data de ingreso: 03/03/2011

Sexo: macho

Raza: mestizo pekinés

Peso: 12 kg

Ano de nacemento: 2005

Pelo: medio

Historia: Atopado en San Lázaro, é moi bo e activo.

¿Coñeces a algún? Se é así, poida que o seu dono esté preocupado. Estes cans están No refuxio de Bando, e o aderezo e os números de teléfono pódelos ver na parte esquerda desta páxina. Doutro modo, en 20 días hábiles, estarán dispostos para adopción.

www.refuxio.org


Samoa, mestizo de Samoyedo

SAMOA

Data de ingreso: 23/02/2011

Sexo: femia

Raza: mestizo samoyedo

Peso: 18 kg

Ano de nacemento: 2003

Pelo: longo

Historia: Atopada na r/ Madrid en Fontiñas. Moi boa e agarimosa, ponse enriba dun para coller mimos.


LEITE ADOPTADA!!!!!

Data de ingreso: 21/02/2011

Sexo: femia

Raza: mestizo husky

Peso: 21 kg

Ano de nacemento: 2009

Pelo: corto

Historia: Leva colar, atopado en Vidán. Moi boíño e cariñoso.


Fuego adoptado!!!!!
Resalta entre o resto pola súa tranquilidade. Camiña ao lado dun.

FUEGO

Data de ingreso: 21/02/2011

Sexo: macho

Raza: mestizo grifón

Peso: 10,5 kg

Ano de nacemento: 2010

Pelo: medio

Historia: Atopado nunha carballeira preto do Polígono do Tambre. É boíña e moi sumisa.

Por situacións semellantes pasaron tódolos demais cans do refuxio. Preparados e listos para adoptar están xa máis de 500 cans. Entre eles:


DEDALETA e
DEDAL(EN ACOLLIDA)

AVISO DEDAL ADOPTADO POLA CASA DE ACOLLIDA, GRACIAS IRIA!!!

DEDALETA femia de setter inglés. Aproximadamente 5 anos, e 22 Kg de peso. Foi atopada fai xa un mes pola zona do Milladoiro. É moi boa e obediente.

DEDAL, macho de setter inglés. Xa leva tempo no refuxio. É moi velliño pero coa idade ven a cordura e dedal convive perfectamente con cans, gatos e calquera outro tipo de animais, e adáptase perfectamente a un piso. Ten displaxia de cadeira polo que, ás veces, ao levantarse dóelle e chora, pero enseguida se recupera e pónse a correr. É moi agarimoso, e move o rabo en canto te achegas a él. Estaba moi mal pero coas saídas e os paseos, mellorou dun xeito impresionante e xa é hora de que teña unha familia como se merece.


Ria

RÍA chegou ó refuxio co morro hinchado. A recolleron tirada no río, e pola pinta que tiña sufrira mordiscos doutros cans.


HERA ADOPTADA!!!!!

HERA, foi atopada nunha caixa de cartón xunto a súa nai e o seu irmán, ámbolos dous adoptados. Falta ela. É unha femia e parece que non crecerá moito. É moi boíña e xoguetona. Soltámola pola habitación e nin sequera se notaba de que estaba por alí, explorando. O refuxio non é lugar para vivir un cachorro, e coma todos os demáis, precisa dun fogar.


981575957 e 646492835

www.refuxio.org

refuxio@refuxio.org

como chegar: http://www.refuxio.org/orefuxio.htm

martes, 8 de marzo de 2011

CANCIÑ@S E GATIÑ@S DO REFUXIO DE BANDO: en adopción

PANTUFLO macho mediano
medoso, aínda que despois dun rato achegouse a nós e puidemos acariñalo
canil B28


OVELLA ADOPTADO!!!!!!!!!!!!
macho pequeno caniche
xa está máis sociable e se deixa acariñar - ó primeiro era agresivo
NOVIDADES: OVELLA en acollida na casa dunha voluntaria para socializarse


LAIKA adoptada abril 2011
femia pequena - moi cariñosa e tranquila e moi fermosa


JACINTA femia pequena/mediana - moi tranquila e ten unha mirada moi doce


ROMA femia grande/mediana - moi boa - leva moito no refuxio- esta no canil B1
démoslle un baño, nin se moveu.


xogando con LAIKA, JACINTA...
LAIKA ADOPTADA!!!


BRUTUS macho mediano - seter - pelo longo - moi boíño - canil E28


TAMBRE can augas - macho pequeno - pelo longo
rapárono estes días - abril 2011
é moi bonito co pelo longo, e tamén con el curto,
pero tiña moitos nudos, co cal mellor rapalo e cando lle medre xa se poderá peinar mellor


ADOLFO ADOPTADO XUÑO 2011!!!!

macho pequeno - chegou hai pouco, está triste - a ver como vai indo

CLARETE adoptado maio 2011

macho pequeno/mediano - cariñoso - canil E28

www.refuxio.org

refuxio@refuxio.org

horario LU ME e VE
SA e DO

de 9:30 a 13:30




ADOPTAD@S DO REFUXIO DE BANDO

ENCANTADO ADOPTADO!!!!!!!!!!


CHIVA, BOA E DI ADOPTADAS!!!!!

ETC

ETC


ETC


ESTES SON OS NOMES das últimas adopcións. falta algunha.


cadel@s
ENCANTADO cachorro, PELUSO pastor alemán, M.A. bóxer, KALA de caza, chegou nos ósos, SAÚLO husky, MIMI femia cachorro, PERDI femia mestizo caniche, ZINZA femia, ZEUS fillo de THAIS, tamén adoptada, falta HERA, CHERRI chegou no 2009, coxa e cunha ferida na cabeza, MINI snauzer mini macho, LASKI mestizo caniche macho, KUKO terrier ruso macho, CASTRO mestizo bóxer atigrado macho, LARAÑO mestizo grifón, de caza, atopado en laraño nunha cuneta atropelado, RAY cocker macho, GRELO e LACÓN labradores, RESI beagle, TULIA sabueso caza femia, KAKO mestizo pastor, FUGAZ mestizo pekinés, LETTO mestizo mastín, MORTERUELO nado no 2007, levaba norefuxio dende feb 2010, PIPO mestizo caniche, KIRA levaba dende set 2010, TRUN mestizo can de augas, HAU beagle adoptada o día da adopción


gat@s

QUINE, LUCI, PIMPO, TAXA filla de trasga, gatiña que chegou ó refuxio intoxicada, FEDRA, PERLA, LAMITA, SITO, DI, E GRACIOSA


noraboa!!!!!!!!!!!!

lunes, 7 de marzo de 2011

NOTA ADOPTADA!!!! busca fogar. Mestizo beagle. Ten 9 meses. Non poden quedar máis con ela por problemas de saúde.



nota adoptada!!! - hembra 9 meses - cruce caza

Hola, Me llamo Paula, hace 7 meses adopte a mi perrita Nota, ahora tiene 9 meses y no la puedo tener por problemas de salud.

He intentado conseguirle un buen hogar, pero no he tenido suerte, quería saber si me podríais ayudar por favor.

Nota es muy especial, siempre que la acaricias te agarra el brazo como entrelazándose, es muy mimosa y hace reir con sus caídas por correr o por como juega.

Muchas gracias un saludo.

CONTACTO

paula

en facebook álbum "outros casos" http://www.facebook.com/album.php?aid=2087027&id=1549016384&saved#!/photo.php?fbid=1840087052458&set=a.1591171109715.2087027.1549016384



NOTA estáen santiago de compostela, pero se envía a outros lugares

domingo, 6 de marzo de 2011

"Nova" do refuxio de bando - atopada no lugar de a pontenova



Ola Vir:

Esta cadela apareceu pola zona de Pontemaceira, no lugar de A Ponte NOVA, Ames.

Os datos da cadela:

Atopada no Lugar de A Ponte Nova, Agrón, Ames a finais de febreiro do 2011. Cadela nova de aspecto san, cariñosa e sociable con xente e outros cans; duns 10 meses de idade. Cores marróns e negro; ollos castaños, tamaño medio.
Ingresou no REFUXIO DE BANDO (Teléfonos: 981 575957 // 646 492835 Mail: refuxio@refuxio.org) en Santiago de Compostela co nome de NOVA o 03-03-2011
, estará dispoñible para adopción a partires do 23-03-2011, mentres tanto búscase aos seus donos.



Vídeo de Nova paseando por Bando:

http://www.youtube.com/watch?v=qGjNyVeMr0A

Tamén envío cartaz buscando aos donos.

Bicos.

RESUMO do día da adopción 26 febreiro 2011

DÍA DA ADOPCIÓN por Estela Solar Carballada

O pasado 26 de febreiro, realizóuse en Santiago de Compostela unha xornada pola adopción e tenencia responsable de animais, levada a cabo por responsables e voluntarios do Refuxio de Animais de Bando, en colaboración co concello compostelán, e demáis concellos vinculados a este centro de recollida de animais abandonados. Para acadar o obxectivo pola concienciación e adopción de animais como primeira opción á hora de ter un animal de compañía, proclamouse este día como O DÍA DA ADOPCIÓN e:

voluntarios do refuxio de bando na Alameda

Camiñamos polas rúas e parques de Compostela con cans listos para ser adoptados,

Tula, femia en adopción

Recaudamos fondos e entregamos pegatinas co logo da "pegada" a todos aqueles que colaboraron con nós, ¡e foron moitos!

parte do equipo de voluntarios/as na caseta da Plaza de Galicia

Puxemos un centro de información para responder ás dúbidas da xente que se achegaba, explicando todo ó relativo á adopción, á situación do refuxio e cómo chegar, e as formas de colaborar con nós, xa sexa de forma económica apadriñando animais, acollendo temporalmente na súa casa a algún canciño, ou formando parte do noso afortunadamente cada vez máis amplo equipo de voluntarios/as! Gracias a isto houbo algúns apadriñamentos e unha voluntaria máis uníuse a nós, ¡benvida!

HAU, adoptada o día da adopción

A nosa amiguiña HAU, atopou fogar gracias a todo isto, e sólo por ela xa mereceu a pena! Pero outros cans que se baixaron, seguen esperando á súa oportunidade, entre eles:



Lúa e Nova cos seus adoptantes

Visitáronnos Lúa e Noa! Adoptados hai pouco... e tamén CINZA e PAIVO!

Cinza, e Paivo cunha voluntaria

Ademáis a voluntaria EVA PATO, profesora de música, colaborou con nós, coma sempre, dándolle vida ao noso día cunha pouca de música, ¡moitísimas gracias, artistas!

Alumnos/as de Eva Pato

E falando de música... o gran CARLOS NÚÑEZ tamén se achegou a facernos unha visita e ofrecéuse a colaborar con nós nesta causa tan noble. Carlos, dende aquí, podes contar con nós tamén para o que precises! Moitísimas gracias!!

Equipo de voluntarios do Refuxio con CARLOS NÚÑEZ

E gracias a TODOS os que fixeron esto posible. A todos os voluntarios, a Paloma Aguirre, aos concellos e sobretodo a toda a xente que con moito o con pouco colaborou con nós dalgún xeito e adoptou algún dos nosos sempre eternos amigos. Amigos de verdade. Dos que deixan PEGADA.

NANDO: http://www.refuxio.org/ficha.php?n=314

FRAN: http://www.refuxio.org/ficha.php?n=1314




máis fotos!!!!!!!!

mariví - femia - mediana


rey - macho - medoso - mediano


nando - macho pequeno - leva no refuxio dende o 2007
do grupo SARELA de dano cerebral



dedal - moi maior - ten displaxia
ultimamente gracias ás acollidas de fin de semana
e ás saídas está moito mellor, pero busca casa.
acollida ou adopción.


TULA femia mediana - leva tempo no refuxio


rut colocando as pegatinas da campaña no chan da caseta da praza de galicia


andrea





hau adoptada o día da adopción - noraboa!!!



en resumo...

10 voluntari@s pola mañá, e 10 pola tarde, e 8 canciñ@s pasearon polas rúas de santiago.

os cans: dedal, dónovan, fran, hau(adoptada nese mesmo día), fifo, mariví, nando, tula.

unha adopción hau. noraboa.

varias visitas: entre elas o chico que adoptou a CINZA e PAIVO, vimos ó chico que adoptou a DIXI, tamén carlos núñez, etc etc

por favor, axuda para salvar a podenquita en badajoz!!!!!!! hai que romper esa correa!!!!!!



http://mispequesgigantesde4patas-2.blogspot.com/


A esta podenquilla ya no la queria su dueño, se la ha dado a otro que es cazador pero como es muy esquiva y no se deja coger ni la perra caza pues no la quiere. La tiene en un solar donde por lo menos tiene comida y agua (y estos dias ya me encargaré de que no le falte nada) pero tenemos que buscarle algo ya, dice que no le importa tenerla unos dias pero se que pronto se impacientará. Como veis es muy menudita, como mi Manuela antes de caer en mis manos (pesará unos 5 kilillos), tiene unos dos años y como veis es timida y miedosa aunque conmigo se ha venido sin problemas. Estamos en un pueblo de Badajoz, es muy urgente. He quedado en pagarle "un alquiler" por tener a la perra cuidada (era para ver donde tenia a los otros perros...


...casi me da algo cuando he visto a dos podencos, madre e hija, metidas en un cajón de madera de dos por uno, con unos agujeros para que respiren).



NECESITO AYUDA ECONOMICA TANTO PARA EL TRANSPORTE DE ALEXIA COMO PARA EL DONATIVO PARA QUE LA COJAN, PAGAR SU ESTERILIZACION Y DEMAS, Y PARA LA PODENCA CON LA QUE HE ESTADO HOY PAGAR AL HOMBRE QUE LA TIENE QUE HE QUEDADO EN PAGARLE UN LLAMEMOSLE ALQUILER POR TENER A LA PERRA (QUE YA VEIS EN LAS FOTOS DONDE ESTA PERO POR LO MENOS ESTA TECHADA Y MAS O MENOS RESGUARDADA DEL FRIO). SI ALGUIEN QUIERE O PUEDE AYUDARME DE ALGUNA MANERA QUE CONTACTE EN 622 060 830 / ines4838@gmail.com O EN MI FACEBOOK...Y POR FAVOR NO OLVIDEIS A LA PODENCA... NECESITA ACOGIDA, UNA PROTE QUE LA AYUDE, DIFUSION, ADOPCION, LO QUE SEA, PERO HAY QUE SACARLA DE ALLI. MIRAD EL "COLLAR" QUE LLEVA...

viernes, 4 de marzo de 2011

EMBARAZOS, BEBÉS Y ANIMALES - entrevista al Dr Valls, médico en ginecología clínica y caso de su paciente Mª del Mar


EMBARAZOS, BEBÉS Y ANIMALES

Una de las principales causas por las que se abandonan animales o por las que se les dejan, regalan, sacrifican, es por un miedo infundado que se ha generado en las familias que esperan o que acaban de recibir un bebé. Casi un 30% de los casos que se dan, de una forma u otra están relacionados con embarazos o niños recién nacidos.

Nuestra sociedad, de repente, parece haberse alejado de la naturaleza de tal manera, que el esperar o tener un bebé genera una especie de histeria en torno a la higiene donde el animal de compañía se ha convertido en el principal agresor.

A continuación he entrevistado al Dr. Valls, médico en Ginecología Clínica y quiero dar como ejemplo el caso de su paciente Mª del Mar, para dar testimonio de que no existe razón por la que tanto el perro como el gato de casa tengan que salir del hogar por implicar un riesgo para la salud... Pero antes déjenme que les recuerde que hasta hace muy poco tiempo (de hecho todavía existimos) las personas convivíamos con todo tipo de animales domésticos. Tal era nuestro modo de vivir. En efecto la gente que hoy continúa viviendo entre animales son más fuertes, más sociables, y mucho más conscientes de la naturaleza. Se sabe también que las personas que viven en el campo (aunque estén rodeados de vacas, cerdos, gallinas, perros, caballos y gatos) son más sanos que no los que nos apelotonamos en la ciudad. De hecho, las enfermedades de hoy poco tienen que ver con los animales; más bien están relacionadas con la contaminación, el estrés, y las aglomeraciones de personas en edificios con mala ventilación y luz artificial.

Es irracional pensar que nuestro perro o gato puede perjudicarnos a nosotros o nuestros hijos cuando la salud de nuestros animales domésticos está controlada más que nunca (vacunas, prevención parasitaria, insecticidas, etc). Nuestra obsesión con la higiene, llega a tal extremo que empieza a volverse en nuestra contra, causando alergias (ácaros), problemas respiratorios (asma, bronquitis), problemas cutáneos (scoriasis, eczema, caspa). Nuestro sistema inmune se vuelve débil al carecer de agresores (las bacterias) y nuestra piel vulnerable al ser continuamente despojada de su protección natural mediante jabones, champús, etc. Incluso se dice que los químicos de uso doméstico están relacionados con el cáncer.

Dr. Valls y Mª del Mar nos demuestran que el embarazo se puede llevar a cabo en compañía de animales tomando unas mínimas precauciones, y que el bebé puede nacer y crecer sano también entre animales.

El Dr. Magí Valls y Porcel estudió medicina y se licencio en Ginecología Clínica en 1968. Ha trabajado en el hospital Clínico en Badalona, en el Hospital Maternal de Sta. Coloma y en la ciudad hospitalaria de Bellvitge, Barcelona. Convive en casa con dos perros y sus hijos "por que caben en casa" y sus suegros tiene una masía pagesa donde tienen gatos, perros cerdos, etc.

DR. VALLS, USTED ES EL GINECÓLOGO DE Mª DEL MAR Y DESDE EL PRINCIPIO Y EN TODO MOMENTO NO LE SUGIRIÓ QUE DEBÍA HACER ALGO RESPECTO A SUS ANIMALES EN CASA. TAMPOCO LA ANIMÓ A CAMBIAR SU TRABAJO DE CUIDADORA DE ANIMALES EN UN REFUGIO. ¿CUÁLES SON SUS CRITERIOS SOBRE LAS MUJERES EMBARAZADAS Y LOS ANIMALES DOMÉSTICOS? ¿QUÉ RIESGOS SON REALES Y CUALES NO?

Para empezar, el embarazo no es una enfermedad, es una etapa más en la vida, es normal. También se supone que la salud de los animales de casa está controlada y que se toma un mínimo de medidas higiénicas (lavarse las manos, por ejemplo). Además una mujer no tiene que dejar su profesión, y si está acostumbrada a ella, se vuelve loca si de repente no hace nada. El trabajo de Mar es todavía más sano al permitirle estar al aire libre y moverse. De todos modos trabajar con animales es posible si la salud lo permite. En el caso de Mar, ha tenido un embarazo maravilloso, y se ha podido dejar. Creo también que se puede convivir con animales tranquilamente con un mínimo de higiene y continuar haciendo lo mismo.

¿EXISTE ALGÚN RIESGO POTENCIAL?

Ninguno si el embarazo evoluciona normalmente. Hay que tomar medidas con patologías asociadas y para trabajar. Trabajando en un refugio, hay que vigilar que un perro grande no te tire, pero aún así tienes más probabilidades que te caigas en la calle o que te tire el perro del vecino. Con los gatos hay que tener más higiene (evitar el contacto con las heces, arañazos. Pero no hay que olvidar que el gato, ya de por sí es un animal muy limpio. Con el perro, los hábitos de higiene normal ya son suficientes.

HOY EN DÍA, MUCHAS PAREJAS O MUJERES CAMBIAN DE ACTITUD HACIA SUS ANIMALES DOMÉSTICOS EN CUANTO SE QUEDAN EMBARAZADAS. A MENUDO COGEN MIEDO Y SE DESHACEN DEL ANIMAL. ¿CREE USTED QUE ESTE COMPORTAMIENTO SE DEBE A LA IGNORANCIA, O PUEDE TENER QUE VER CON LA ACTITUD DE ALGUNOS MÉDICOS?

Creo que es ignorancia. No hay razón alguna para abandonar. Hoy llegamos a tales extremos con la higiene, sobretodo cuando se trata de nuestros hijos que los estamos haciendo débiles. El niño crece en un ambiente estéril y en cuanto sale a la calle o convive con otros niños se pasan el tiempo constipados. Fíjate en los hijos de los campesinos. No les pasa nada y además están más fuertes. Incluso la Leishmaniosis no tiene por que significar un riesgo.

QUÉ LE DIRÍA USTED A LAS MUJERES EMBARAZADAS SOBRE LA CONVIVENCIA CON ANIMALES? ¿QUE LE DIRÍA USTED A LAS PAREJAS QUE YA TIENEN NIÑOS Y QUE ADEMÁS CONVIVEN CON ANIMALES?


En primer lugar, les sugiero que sigan el mismo ritmo, solo hay que tener más cuidado a la hora de jugar si se trata de perros grandes. Hay que hacer vida normal. Lo único que no recomiendo es lanzarse a comprar un cachorro al mismo tiempo. Solo por que este es más salvaje y no entenderá que un bebé es delicado.

Es importante tener el mismo trato con el animal que antes, incluso no estaría mal mimarlo un poco más para evitar celos. Hay que tener simplemente un poco de psicología y sentido común.

Por último, las alergias en niños se suelen atribuir al animal de casa, más a los gatos que a los perros, también más a los perros de pelo largo que pelo corto, pero al final es más probable que sea una alergia a los ácaros del polvo.

EL CASO DE Mª DEL MAR

Mª del Mar Martinez Biayna llegó a Canópolis de voluntaria. Pronto entendió la filosofía del refugio y se ganó el cariño de todos. Trifolium la empleó al cabo del tiempo y a los tres meses nos dio la gran noticia: Mar iba a convertirse en madre, con tres perras y cinco gatos en casa. Su actitud desde el principio fue excepcional y digno de admiración. Su embarazó no iba a perturbar su trabajo, pues lo último que deseaba era dejar a los perros de Canópolis. A medida que evolucionaba su estado sus tareas en el refugio se adaptaron a su capacidad física. Dejó de hacer los trabajos más pesados para ayudar a curar y medicar, encargarse de la tienda y de coordinar el voluntariado. Pero aunque le reducimos sus responsabilidades ella sacaba fuerzas y ganas para continuar haciendo muchas cosas. A menudo se la podía ver tirada por los suelos intentando sacar un perro de su iglú o agachada curando a unos cuantos. La verdad es que todos los que trabajamos con ella estábamos impresionados y admirábamos su alegría y su convencimiento de que su hijo, Arnau, se tenía que acostumbrar a todo este mundo, por que para ella los animales son su vida. Mar estuvo trabajando en el refugio hasta el día antes de parir (las fotos en el refugio fueron tomadas dos días antes). Arnau nació en el hospital por los pelos, precioso y pesando tres kilos y medio. Mar ahora está de baja disfrutando de sus primeros meses de maternidad, pero tiene ganas de volver a estar en Canópolis. Todos los sábados viene al refugio llena de energía para hacer trabajos como voluntaria. El niño se lo deja a su padre en casa con las tres perras y los cinco gatos que han aceptado a Arnau maravillosamente.

El ejemplo de Mar es realmente uno a imitar por las mujeres que tienen animales o que piensan tener uno. Todos sabemos que los animales en casa son una gran experiencia. Es muy triste que esa relación que nace entre nosotros y nuestro perro o gato se rompa por padecer de miedos que no tienen razón. El riesgo de contagio de alguna enfermedad es muy remoto con las costumbres higiénicas que tenemos hoy en día y teniendo psicología y buena información, los animales no tienen por que significar un peligro para un bebé o un niño. Parece ser que combinar niños con animales resulta ser todo lo contrario, significando para nuestros hijos una fuente de educación y un constante objeto de alegría. Se dice que los niños que han crecido con animales son luego personas mejor adaptadas a la sociedad, con grandes capacidades para comunicar, con más cualidades positivas (saber compartir, querer ayudar, conciencia social, etc), y con un gran respeto hacia otros seres y la naturaleza.

Espero que con este mensaje halla servido como fuente de información y de motivación para hacer reflexionar a todas esas personas que actualmente tienen dudas sobre su animal. Mi deseo es que se pierda el miedo y que se escoja siempre el camino que más merece la pena.

de novo "alexia" de Badajoz: PODENCA EN ADOPCION URGENTE



UN HOGAR PARA ALEXIA, POR FAVOR.

Edad: Cachorro

Sexo: Hembra

Mestizo

Tamaño pequeño

La pregunta que me hago y se hace también mucha es la siguiente:

Cómo es posible que Alexia, esta perrita tan sumamente bonita a la que Inés acogió salvándole la vida no haya encontrado todavía adoptante?

Entiendo que en España se abandona un perro cada hora, pero cómo nadie ayuda a Inés, que desde bien temprano se pasa las horas y los días, año tras año ayudando a la difusión de todos los casos que llegan a su correo electrónico y créeme son muchos, demasiados quizás.

Pero...por qué nadie se ha fijado en Alexia? Miradla bien, no os transmite...ternura y frescura propias de un cachorro? Sí, efectivamente así es.

Ha pasado unos meses con Inés, con su Manuela y demás familia animal, en una casa, un hogar calentito y, las circunstancias mandan, ahora debe marchar a una prote fría, entre un montón de perros ansiosos por salir de allí y esperando noches frías a que alguien vaya a recogerla.

Entiendo que para un perro que se encuentra en una situación de desamparo, una perrera o en la calle, la prote sería el cielo abierto, pero para un cachorro que se ha criado en el calor del hogar es la depresión inmediata en el mismo.

Inés necesita ayuda, sólo tenéis que consultar sus blogs y veréis que no ha parado ni un sólo día de escribir e intentar ayudar a los más desfavorecidos, ahora necesita ayuda a ella, se deprimirá ella también sabiendo que Alexia duerme triste en una jaula.

Ayudad a Inés, por favor, podéis ver sus "gritos de auxilio" en su blog:

http://mispequesgigantesde4patas-2.blogspot.com/

Inés, un besito muy grande para ti y para Alexia y desde el mediterráneo, Suerte para ella, confía, pronto encontrará un hogar.

Adopta a Alexia, no te arrepentirás, escribe a:

ines4838@gmail.com

jueves, 3 de marzo de 2011

RECORDANDO A TULIA do refuxio de bando, agora de nome MULÁN

MULÁN antes TULIA do refuxio de bando - recén adoptada!!!
noraboa campeona!!!
graciñas marta!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hola soy Marta, hoy recogí a Tulia (Mulán) en el refugio, la operaron ayer, así que está la pobre de postoperatorio, después de unas horas en mi casa ya empezó a darle a la cola cada vez que pasaba alguien por delante de su cama :) te mando una foto para que la veas, aunque ya haré más cuando esté al 100%

martes, 1 de marzo de 2011

MOI URXENTE!!!! de novo LA BANDA DEL POLÍGONO - PONTEVEDRA - AXUDA!!!!!!! TITA necesita acollida urxente!!!!!

TITA
actualización 4 marzo
Hola Vir Tita la perrita blanca ya está en acogida aunque sigue buscando adopción. Puedes ver el tema en :
http://www.ospalleiros.org/foro/viewtopic.php?f=19&t=729 . Un abrazo¡¡


http://labandadelpoligono.blogspot.es/

Esta es TITA, nos la tiraron hoy por la mañana, es muy buena y muy mimosa, no entiendo como pueden tirar a un animal asi, hoy ya la lleve a lo de su tia Silvia, de OS NINOS, a bañar y desparasitar, tiene menos de un año y sabe pasear perfectamente con el arnes y la correa que le regalo su tia !!!!!! se entrega vacunada, desparacitada, esterilizada y con microchip con contrato de prote de OS PALLEIROS.

MÁXIMA PRIORIDAD POR FAVOR!!!
Contactos:
labandadelpoligono@gmail.com