viernes, 6 de febrero de 2009

A nosa primeira historia dos nosos amigos, Nanuck

Nanuck é un macho castrado cruce de husky, boísimo e moi cariñoso. Leva no refuxio desde o ano 2005. Ninguén se fixa nel porque din que é moi maior. Cremos que é do ano 1999, pero el está moi ben de saúde. Encántalle sair ao parque a pasear, e moi obediente, e levase ben cos outros cans. Ao igual que a Podenquiña cremos que catro anos pechado en catro paredes é máis que suficiente.
Susana

miércoles, 4 de febrero de 2009

¡¡Matar por matar non!!




O pasado 24 de xaneiro tivo lugar en Rodeiro a VI Copa de España de caza de Raposo. Desde Abeiro sumámonos ás asociacións ecoloxistas e animalistas que protestaron e pediron a supresión da barbarie, asistindo a unha concentración diante do lugar onde foron entregados os premios aos heroicos cazadores.
Desde Abeiro criticamos que a Consellaría de Medio Ambiente financie e respalde a matanza. Como sempre dicimos, é labor das institucións educar e dar exemplo, e mal exemplo se da utilizando diñeiro público para fomentar o asasinato de seres vivos inofensivos para o ser humano, e necesarios para preservar a nosa biodiversidade.
O 24 de xaneiro morreron 40 raposos só para que seres humanos tivesen un día de festa. Nós non entendemos o divertimento de ninguén baseándose no sufrimento de calquer ser vivo. Esperamos que non haxa VII copa, e agora, en pleno período eleitoral, pedimos ao próximo conselleiro que valore que tipo de sociedade quere atopar ao final do camiño.
Susana Romero

¡¡ayuda para tristón!!

Este perro de primeras pensabamos que estaba abandonado,me extrañó el que no tenia hambre,solo pedia beber agua y estaba muy triste y apagado.El perro se encuentra encerrado en una jaula algo mas grande que el en una nave al descubierto de materiales de construcción(la cuál van a cerrar) aunque ahora lo deja en a calle siempre porque este mes cierra y nos ha dicho que como la nave es alquilada no lo puede dejar a el alli y como no le encuentre alguien lo lleva a sacrificarlo¡¡¡es una pena porque despues de toda la vida encerrado y ahora lo deja en la calle(para irse desaciendo de el)y con este tiempo ya os imaginais como esta.. tod@s sabemos que es dificil colocar un perro de ese tamaño por eso pido mucha difusión por favor,hay que encontrarle algo lo mas rápido posible el perro es buenisimo y muy manso,con todo lo grande que es incluso se asusta el,estas fotos son de hace casi dos meses,por esas fechas no hacia el tiempo que hace ahora aki está en Torredonjimeno contacto:sinadobo@hotmail.comtelefono:635957910Vero

domingo, 25 de enero de 2009

Perritos abandonados


Esta mañana me ha llamado Teresa, ayer su cuñada fue a una fabrica de sillones y cuando llego resulta que la fabrica esta cerrada y abandonada, pero habia dos perritos dentro del patio no sabe muy bien si los han dejado alli o se han refugiado ellos...el caso que esta mañana cuando me llamo pensaba que uno de ellos estaba muerto, el marron oscuro, por que el perrilo no se movio ni levanto la cabeza , el otro no se sepraba de su lado, esta mañan le he dejado mi camara y se ha acercado para hacerles fotos y llevarles comida y agua , resulta que el perrin esta vivo pero apens puede moverse, ella cree que es a ccausa de una displasia muy severa, los pobres han comido y bebido agua desesperados. Tienen los dos una carita de tristeza que te dsgarra el alma, si los han dejado ahi a su suerte, a morir lentamente de hambre menuda gentuza....necesitan ayuda urgentemente, nosotras seguiremos llevandoles comida, pero hay que sacarlos de ahi.Estan en un pueblo de Toledo ...como no!!Si alguien puede ayudarlos por favos que me llame a cualquier horaMi telefono 646 56 47 68 Mamen o me escriba un mail kannabis13@hotmail.com

lunes, 19 de enero de 2009

Cotón co noso amigo Quico,Adoptado


Precisamos con urxencia casa de acollida . O noso cariñoso e fermoso Cotón, ten leucemia felina, co cal non pode estar nas gateiras cos outros gatos e pasa todo o día pechado nunha gaiola el só. El non entende o seu illamento forzoso, pois é tan cariñoso e sociábel que só quere contacto continúo. Se podes telo contigo, non o penses, terás un amigo leal o resto da súa vida. Iría castrado, vacinado e desparasitado, con control veterinario permanente desde o refuxio.
Miau, miau
Susana


domingo, 18 de enero de 2009

Por favor...

Hola, soy Kelly ,voluntaria del refugio, hace unos meses, prefiero no recordar cuantos, llegó al refugio y a nuestra vida Jack y su hermana.Esa mañana me escapé del trabajo un poco antes para poder pasar por el refugio. Cuando llegué lo que me encontré fue conmovedor: habían llegado hacia unas horas un grupo de cachorrillos (9 si mal no recerdo) que apenas tendrían un mes. Ayudé a Paloma a pesarlos, cubrir sus fichas de ingreso y acomodarlos en su nevo hogar: un pequeño transportín. No tardamos en darnos cuenta que entre ellos había una cachorrita que visiblemente estaba más débil, era la más pequeña y sus hermanos no dejaban de pisarla. Despúes de llamar a Txus y a mi hermana, decidimos hacernos cargo de algunos de ellos por lo menos hasta que se pudiesen dar en adopción. Me llevé a dos y le llevé otros dos a mi hermana.Fué una mala etapa en nuestra familia pero, en contra de lo que pensabamos, consiguieron salir todos adelante.Cuando los devolvimos al refugio, todos nosotros sabíamos lo que podía pasar.Y ocurrió.Nuestra pequeña granuja y Wiski (el macho de Carol) enfermaron y nada se pudo hacer por ellos. En realidad, eso es algo que se supera... lo otro no.Evito a toda costa pasar por su canil, no soporto su mirada. Y lo peor es que el tiempo pasa y lo que hace unos meses eran pulgas que dormian dentro de los comederos de mis otros perros, hoy son dos simpáticos adolescentes que quieren una oportunidad en la vida.
Por favor, ayudarme a que no se hagan mayores en ese sitio que tanto quiero y tanto odio y se conviertan en transparentes a a vista de la gente.

lunes, 12 de enero de 2009

Perla y Morrita, (encontraron casa juntas en Alemania)



MUY URGENTE, ES UN CASO DE COMPASION, SON MUY VIEJITAS Y CHIQUITINAS, NO TIENEN NI DONDE ACOSTARSE. QUE PENA LOS PERRINOS DE LOS ABUELETES, O MUEREN O SE VAN A LA RESIDENCIA Y NADIE SE HACE CARGO DE SUS PERROS....
El sábado me encontré en la protectora de Orense estas dos abuelitas acurrucadas en una esquina de su jaula, temblando con el frío y aterrorizadas. Tienen que dormir sobre el cemento mojado, sin mantas ni cestas. Corren serio riesgo de morirse congelados, en el sentido de la palabra. Las dos perritas vivían felices y contentas con su dueña, una anciana, en una casa y jardín. La dueña enfermó y la ingresaron en una residencia para ancianos. Una persona cercana a ella ingresó a las dos perritas en la protectora de Orense, donde están pasando mucho frío (por las noches hacen 5 grados bajo cero).
Perla, la más pequeña y vieja de ellas, tiene alrededor de 13 o 14 años. Ya no tiene dientes. Pesa 5 kgs y mide 25 cms a la altura de la cruz. Su estado de salud, aparentemente, es bueno. Es muy cariñosa. Morrita (puede ser que sea la hija de Perla) mide 26 cms a la altura de la cruz y pesa 8 kgs (tiene sobrepeso). Tiene alrededor de 11-12 años. Su estado de salud, aparentemente, es bueno. Es muy cariñosa y tranquila. Busco urgentemente una casa de acogida o definitiva para estas dos perritas, preferentemente juntas aunque también se puede valorar la posibilidad de darlas en adopción por separado. Se da en adopción vacunadas, con microchip, contrato de adopción y seguimiento. Se puede transportar a otras provincias.
Contacto: supermarlies@hotmail.com

miércoles, 31 de diciembre de 2008

Podenquiña

Que dicir da nosa querida podenquiña? Na foto está recén chegada, aínda bebé, o 21 de xaneiro de 2005. Chegou coa súa nai, tan temerosa coma ela, quen nos deixou despois dunha vida no refuxio sen coñecer o cariño dunha familia. A Podenquiña fáltalle un ollo, e ten aínda moito medo dos descoñecidos, aínda que é moi agradecida cos mimos das persoas que a coñecemos desde hai catro anos e que a queremos tanto. Cremos que catro anos nun refuxio é máis que suficiente para un animal. Precisa con urxencia un fogar. Merece vivir doutra maneira, e ten que saber que hai un mundo fora das paredes do refuxio de Bando.

viernes, 26 de diciembre de 2008

EL PERRO Y EL GATO TAMBIEN SUFREN

perro abandonado.jpgMuchas familias los abandonan al no poder mantenerlos

Esta mañana he leído un artículo en un periódico donde se comenta que se esta notando un incremento del abandono de animales domésticos, ya que sus dueños no pueden asumir su manutención.

Mucha gente no se da cuenta de las tareas y responsabilidades que conlleva tener una mascota, y cuando se cansan de ellos, los abandonan.

perro papanoel.jpgPor favor, sed conscientes de que no son un objeto, ni un juguete. Son seres de carne y hueso, con corazón, que viven y dependen de nosotros. Por favor, no los abandonéis. Y si no podéis haceros cargo de ellos, sed responsables, e intentad buscarles una casa donde los puedan acoger.

Este es mi mensaje para intentar concienciaros de la gravedad de la situación en la que se encuentran las "perreras", debido al incremento de donaciones de animales, y la disminución de personas que quieren adoptarlos.

gatito navidad.jpgEN NAVIDADES NO COMPRES ANIMALES

!!!!ADÓPTALOS!!!

¿Y DE REGALO DE REYES?... ¡¡ UN PERRITO o UN GATITO!!


jueves, 25 de diciembre de 2008

DUKE

DUKE" FUE ABANDONADO POR UNA ZUMBADA EN PLENA CALLE. LO DEJÓ SIN MÁS. SOLITO SE QUEDÓ EL POBRE CACHORRO, LLORANDO, ASUSTADO Y DESORIENTADO, SIN MÁS. IGUAL QUE UN NIÑO ABANDONADO. SÍ, IGUAL QUE UN NIÑO!!!!! CON EL MISMO SENTIMIENTO DE TERROR, MIEDO , PAVOR, HAMBRE Y MISERIA. COMO UN BEBÉ QUE ES, DE OTRA ESPECIE , PERO UN BEBÉ.... FUE A PARAR, COMO NO, A LA PERRERA. HA CRECIDO ENCERRADO, SIN JUGAR CON OTROS CACHORROS, QUERIENDO DAR SU INCONDICIONAL CARIÑO DE PEQUEÑAJO SIN MALDAD. TE MIRA A TRAVÉS DE LOS BARROTES, TRISTE, SIN ENTENDER, PERO ATENTO, AL MENOR GESTO O MOVIMIENTO TUYO QUE LE INVITE A JUGAR, Y ESPERA UNA CARICIA, Y TE LAME, Y LLORA PORQUE QUIERE SALIR DE LA CÁRCEL EN LA QUE VIVE, Y QUIERE JUGAR Y VIVIR SU VIDA DE BEBÉ QUE SE LE ESTÁ NEGANDO. Y ESTÁ EN EL CORREDOR DE LA MUERTE, EN UNA PERRERA, DONDE VIVE SU TRISTE VIDA, Y NO SOSPECHA QUE LA MUERTE LE ACECHA, COMO TAMPOCO CONOCE LA ANGUSTIA Q SENTIMOS Y EL TEMOR POR SU VIDA. AYÚDANOS A DIFUNDIR A ESTE BEBÉ!!!!!
Nuria 607 812 816, juncalin@gmail.com Maru marsaps@hotmail.com

miércoles, 24 de diciembre de 2008

Labrador y Chow chow



Buscamos adoptantes para este cruce de labrador macho . Casi es un cachorro, no llegará al año de edad, es suuuupercariñoso y muy jugueton. Podéis ver que es guapísimo, tiene un bonito color, es de tamaño grande. Está en Zaragoza y su tiempo está con la cuenta atrás para ser sacrificado, el dia 24 sacrifican. Se hará contrato de adopción, seguimiento y compromiso de esterilización. ¿¿Alguién nos ayuda?? Contacto claudiaprinces@hotmail.com 665 182 132"

Buscamos adoptantes para esta chow-chow, es muy buena , tiene 4-5 años, el tamaño es tirando a pequeño. Está en la perrera de Zaragoza y su tiempo está con la cuenta atrás para ser sacrificada, no más de 5 días...!!!!!!

Alguién nos ayuda, por favor ??!!!
Contacto
claudiaprinces@hotmail.com 665182132

domingo, 21 de diciembre de 2008

Dolce, morreu

DOLCE é unha cariñosísima femia cruce de teckel duns once anos de idade. Chegou desde o concello de Ames, onde levaba varios días vagabundeando con serio risco de ser atropelada. É moi riquiña e moi cariñosa. Está todo o día pechada nunha gaiola da hospitalización do refuxio, pois nos pavillóns exteriores hai moito frío, e ela xa está moi maior para resistir o frío do inverno. Precisa con urxencia un fogar quentiño e cariñoso.

martes, 16 de diciembre de 2008

Ayuda urgente



El viernes me iba a trabajar y en el arcen veo un bulto q me parecia un perro ,doy la vuelta y alli estaba esta pobre dejandose morir hecha una rosca.

Pense que iba a hechar a correr, pero claro, sin saber como estaba ,crei que me daba algo, no se podia mantener en pie, y ya las fotos hablan por si solas. La lleve al veterinario, la miro y dice que el ojo hay que operarlo y ver si por el otro puede ver, no tiene nada roto, duda que sea un atropello, yo solo deseo q quien le haya hecho esto que lo pague algun dia y se vea igual que ella no, peor.

Mi situacion esta al limite, y si fuera poco a mi jefa le ha dado un infarto celebral y yo ya no tengo trabajo pero si muchos animales y gastos.

Siento en el alma decir esto pero debia ya de antes en el vete 380 € y ahora con esto, ya no se cuanto mas.

Si no consigo ayuda seguramente me vere obligada a sacrificarla porque de verdad que no puedo verla sufrir tanto, y yo ya no puedo mas.

No se quien ha podido ser el que le ha hecho esto, pero si se lo q ella y yo estamos pasando, hoy ha dado 3 pasos y me parte el alma, no es lo mismo en foto que verla en persona.

Le cuesta mucho mantenerse en pie, esta muy debil, llevo desde el viernes cociendola pollo con zanahoria y verdura y se lo come que da gusto. Mañana vamos otra vez al veterinario, el otro dia me dijo que aun no se puede operar porque no soportaria la anestesia, que primero habia que tratar la infeccion y luego operaban.

email: malaguita_1143@hotmail.com (Pepa)



domingo, 14 de diciembre de 2008

¡¡Urgente,Judith!!


En el refugio lleva desde cachorra una perra llamada Judith, ahora tiene ya 10 u 11 años y no hemos podido encontrarle familia. Ahora está enferma de cancer y le han dado unos pocos meses de vida, yo me acabo de enterar y la verdad estoy muy triste. Tantos años en el refugio, desde que era una cachorra, para ahora, ya con 10 u 11 años morir así y ahí.
Se que es imposible, pero que conozca el calor de una familia, que sepa lo que es ser querida por una familia, a parte de nosotros. Que sepa lo que es tener su propia cesta, su propio comedero, su propio juguete, sus propios mimos....Es una perra grande, que no se lleva muy bien con perros pequeños, los hombres a veces tampoco le gustan. Un poco tímida, pero cuando la abrazas corre incesante por todo el recinto loca de alegría. Tengo un nudo enorme en el corazón porque veo este final muy negro para ella.
¿Por qué nunca nadie se fijó en ella? ¿Por qué nunca nadie la quiso? ¿Por qué tengo que pedirte que difundas a una perra que lleva 11 años en un refugio? ¿Aislada del calor de una familia? ¿Por qué sólo ha conocido el calor de los voluntarios que la amamos? ¿Por qué tuvo que nacer si nadie la quería?
Estas preguntas y muchas otras invaden ahora mismo mi cabeza, no les encuentro respuesta. Pero pienso que quizá, solo quizá en alguna parte, alguien por fin se pare a mirarla.
El contacto es: poledra_wolf@hotmail.com
Me siento fatal. Se le acaba el tiempo.

Tigretón y Ratoncito



Tigretón ha sido asesinado por los vándalos de la zona, sus cuidadoras lo encontraron muerto, URGE!! sacar de la calle a su hermano antes de que lo encuentren también muerto, ahora debe encontrarse muy mal tras la muerte de su único compañero en la calle. Encima está malito.Podeis verlo en este enlace http://www.youtube.com/watch?v=JDYTtd9dgx4&feature=channel_pag
Recordad que son caseros y estos gatos es mejor dormirlos antes que abandonarlos a su suerte, ya que de todas formas morirán pero de una forma muy cruel después de sufrir mucho.
Contacto:
zaida.v.g@hotmail.com adopciones_/ kimba@yahoo.es

sábado, 13 de diciembre de 2008

Tita

É unha preciosa e cariñosísima gata siamesa nacida en setembro de 2007. Ten todas as vacinas. Chámase Tita.

jueves, 11 de diciembre de 2008

¡MUY URGENTE ,ESTAN EN LA CALLE Y NEVANDO!

perrilla cañamares
Ya no sabemos por donde tirar en Cuencanimal,esta perra esta en la
calle en un pueblo de Cuenca...tiene siete cachorros,hoy ha empezado a
nevar otra vez,si la meto en Cuencanimal ,que no tengo sitio,se me
pueden morir los cachorros de parvo...
telefono 685905777(Mercedes)
ES URGENTE

miércoles, 10 de diciembre de 2008

Solicitud de Ayuda "URGENTE" para Sanlúcar de Barrameda (Cádiz)













- Paloma es una perrita Bodeguera que durante dos días estuvo enganchada en un cepo que le secciono la mano derecha no pudo safarse de él por estar anganchada al mismo por un trozo de su piel, fue operada y se esta recuperando rapidamente, ahora necesita una familia a la que pueda demostrar lo buena que es.
-- Jara en una Galga que al morir ahogados los cachorros de su camada se hizo cargo de criar los cinco de una Perra de aguas de un cabrero que no la dejaba criarlos, los cinco cachorros han sido adoptados y ella se ha quedado sola esta de acogida hasta el día 14 luego la chica que la tiene se marcha para trabajar, y no tenemos casa de acogida ni adoptante para ella, se lleva bien con perros y gatos.
-- Juancho/Galguito, es un cruce de Galgo de un año, es buenisimo, se lleva bien con perros y gatos y es muy sociable, su madre una Galga a la que le faltaba el ojo izquierdo y que tenia cinco cachorros de unos dos meses, fue adoptada a traves de SOS Galgos, de los cachorros, uno murio y el resto fueron adoptados, por lo que él se ha quedado solo en la calle, necesita un hogar urgentemente.
-- Kovu es un cruce de Galgo de ocho meses, es muy activo, no le gustan ni los gatos, ni las aves, en la casa de acogida que esta lo estan pasando bastante mal pues tienen unos diez gatos y aves, y es un continuo sufrimiento con Kovu, no pueden aguantarlo mas en acogida, les va a costar un disgusto, necesita urgentemente una familia que lo adopte o casa de acogida sin gatos, ni aves.
telefono contacto 654393896

lunes, 1 de diciembre de 2008

Nicolas

HOLA A TODOS,
ESTE DE LA FOTO ES NICOLAS, UN GATO CALLEJERO QUE MAL VIVIA EN UNA OBRA DE LA CORUÑA.- UNA NOCHE RECIBIMOS UNA LLAMADA DICENDONOS QUE UN GATO SE ESTABA MURIENDO.............. ERA IMPRESIONANTE VERLO, ERA UNA BOLSA DE HUESOS, UNA INFECCION GENERALIZADA POR CATARRO,DESHIDRATADO, NO SE LE VEIAN LOS OJOS Y NA SABIA NI DONDE ESTABA.- PENSAMOS QUE HABRIA QUE SACRIFICARLE.-

PERO LUCHO Y HA SALIDO ADELANTE, ESTA MUY ASUSTADO Y NO TIENE CONFIANZA CON EL SER HUMANO. ES UN GATO BUENO SE DEJA TOCAR PERO CON MUCHA PACIENCIA, NO MUERDE NI ARAÑA SOLO SE ASUSTA PENSANDO QUE LE HARAS DAÑO.-

ESTA ESTERILIZADO Y SE LE HA HECHO UNA LIMPIEZA BUCAL, DESPARASITADO Y LE GUSTA MUCHO COMER.- ESTA TRANQUILO.-

NO TENEMOS CASA DE ACOGIDA PARA EL, NI UN NUEVO HOGAR.......... PERO SERIA UNA CRUELDAD DEVOLVERLO A LA CALLE, ALLI YA HA ESTADO Y HA CONSEGUIDO SALIR.-

SOBRE TODO SOBREVIVIR.... ES UN LUCHADOR POR ESO PENSAMOS QUE SE MERECE UNA OPORTUNIDAD,ALDEAFELINA SOLO LE PUEDE OFRECER UN TRANPORTIN PARA VIVIR YA QUE ESTAMOS SATURADOS.... NO ES LO QUE EL NECESITA PERO ESTA MEJOR QUE EN LA CALLE.-

POR FAVOR, SI ALGUIEN TUVIERA UN PEQUEÑO ESPACIO DONDE EL PUDIERA ESTAR EN ACOGIDA O SI ALGUIEN LE QUISIERA ADOPTAR PONEROS EN CONTACTO CON ALDEAFELINA.-


HAGAMOS UN ESFUERZO Y AYUDEMOS A NICOLAS, GRACIAS.-

UN SALUDO
ANA MARIA
DEPTO ADOPCIONES ALDEAFELINA-CORUÑA
MOVIL 620 66 77 50
WWW.ALDEAFELINA.COM

jueves, 20 de noviembre de 2008

Zipi y Zape - adoptados

É moi urxente atoparlles un fogar a estes dous irmáns. Levan xa meses nunha estupenda casa de acollida, pero agora teñen que voltar á cruda realidade dunha canceira. Teñen sobre dez meses, son moi bos tanto coa xente, coma con outros cans e gatos, actualmente conviven con cinco cans máis e tres gatos, algúns dos outros cans son moi velliños, pero eles saben con quen poden xogar e con quen teñen que ser más coidadosos, lévanse moi ben con todos, ata xogan cos gatos e durmen con eles, Maya, unha pastora adóraos, e sempre busca estar preto deles.
Zape é o máis alto e escuro parece un galgo, é moi xoguetón, non para quieto, aprendeu a saltar a verxa, así que só pode saír cando hai xente no xardín.
Zipi, más pequeño e algo máis claro, é máis tranquilote e mimoso, no é tan atrevido coma o seu irmán, pero tamén lle gusta xogar.
Son moi obedientes, sempre atenden a chamada, non paran de xogar, (o normal, aínda son cachorros..), ogallá entre todos lles atopemos un fogar estupendo.

miércoles, 19 de noviembre de 2008

Cadeliña roubada!!(Apareceu)



Cadeliña roubada na porta de AhorraMas, en Aluche (Madrid), o 7/Nov. Ten 10 años, de pelo longo e negro. Con chip.(116733280A)
Quen a vexa, que chame por favor ao número.
659745857.
Ofrécese recompensa.
.

viernes, 14 de noviembre de 2008

Ágata(Adoptada)





Ágata é unha preciosa e cariñosísima gatiña que chegou hai un meses ao refuxio. Ten unha anomalía nas patiñas de diante, e ten un só dedo en cada pata. Por ese motivo non a xuntamos co resto dos gatiños, pois tememos que ante calquer trifulca gatuna non se poida defender. A pobre está soa nunha gaiola todo o tempo, precisa con urxencia un fogar onde poida ronronear todo o que queira con xente que a trate ben.

miércoles, 12 de noviembre de 2008

MUY URGENTE ,DESESPERADO LLAMAMIENTO (EN ACOGIDA)ADOPTADO EN FRANCIA


POR FAVOR, UNA AYUDA URGENTE, MUY MUY URGENTE, ESTE POBRE PERRO NO PUEDE AGUANTAR NI UN DIA MÁS ASÍ.ESTA EN CARAVACA DE LA CRUZ EN MURCIA. LA PERSONA DE CONTACTO: conchi373@gmail.com

SI PUEDES HACERLE UN HUECO PONTE EN CONTACTO ENSEGUIDA Y SI NO DIFUNDE TODO LO POSIBLE, POR FAVOR, ESTO ES HORRIBLE.

viernes, 7 de noviembre de 2008

Setter macho



Setter Macho,unos 4 años,tiene un disparo en el cuello.

Es super noble y muy bueno,sin problemas con otros perros y muy agradecido con las personas.

En la perrera de Albacete no cuentan con veterinario,la comida está en tolvas que se atascan y el señor que baja allí,vamos el responsable de aquello contratado por el ayuntamiento ni siquiera baja todos los dias a ver a los perros..

Necesita ayuda.

Por supuesto ni que decir tiene que como no haya adopción para él será sacrificado y allí siguen sacrificando a los perros por asfixia.

jueves, 6 de noviembre de 2008

Chiqui, urxente!!(adoptado)


Os pido por favor que me ayudeis con la difusion de Chiqui-2, de verdad que estoy desesperadita. Hoy era la fecha limite para sacarle de donde estaba y le he llevado a un solar que me han dejado esta semana y la proxima. Su compañia son unos leños, un carrillo y un montón de tierra. Tiene una parte techada pero con el frio que hace ya por las noches pues no se yo que tal estará. Para las que no lo sepais Chiqui-2 es el hermano de uno de mis perros, le dije al dueño que me le diera o le denunciaba, son gentucilla, aquí conocida como los "lateros", asi que con ese nombre os podeis hacer una idea, ha estado unos dias con Peque, el otro perrito que coloqué la semana pasada pero es que nadie me pregunta por él. Tiene 7 años, es de tamaño pequeño-mediano, es muy bueno, no tiene problema en estar con otros perros, al contrario, yo le llamo el RRPP, de verdad que no sé que hacer ni a quién recurrir, esta tarde cuando le he dejado me he ido llorando porque el pobre estaba tristisimo, en un mes ha pasado por 3 sitios y tambien echará de menos a Peque, ya se habian acostumbrado a estar juntos. Tiene 7 años. Os envio unas fotos de esta tarde para que veais donde está. Si alguien puede aunque sea acogerle, yo pago la comida o lo que sea, pero que salga ya. Estamos en Badajoz, ya sabeis que en Extremadura no tenemos ni una protectora ni ayudas con los animales. Y no necesito animos, necesito ayuda, soluciones-
Contacto: ines4838@yahoo.es, ines4838@mail.com, 689 249 708

lunes, 3 de noviembre de 2008

Gatita...

Cerca do oncolóxico na Coruña malvive uns gatiños, comendo o que atopan e escondéndose da xente.. Entre todos eles, hai unha gatiña que o está a pasar especialmente mal, non sabe buscar comida, e aparece sempre moi suxa, seguramente durme entre os coches. Precisamos alguén que poida adoptala; é moi cariñosa e riquiña, e á vista está que preciosa.

lunes, 27 de octubre de 2008

Anacos da miña vida

Coma can e gato...ou foi un dito que non reflexaba a realidade,ou moito cambiaron os

tempos,ji,ji,ji, xa lles gustaría levarse así a algúns

Milu, esta é a miña cadela, está un pelín celosa, pasouno ben mal ó primeiro, pero pouco a pouco... pa que digan que os cans son animais!!!, sofren igualiño que nós

e igual que sofren,tamen se divirten,aquí milu pegandose un pateo de cuidado!!por un camiño dos pocos que quedan polo Milladoiro.



vaia, non sei, mandei un comentario en cada unha, pero non sei... hai tanto por dicir. comezo: fai 2 años atopei unha cadela, milú, que sen esperalo metina na miña vida, quedeime con ela, chip, educación, paseos... pero realmente fun eu quen se meteu na súa, pois eles, os cans, os gatos..., depende con quen dean, van ter unha gran vida, ou unha tortura, pois están guiados polo ser humano, que moitas veces a súa intelixencia a utiliza daquela maneira. logo decidín ir por un rapaz ou rapaza, e velaí o resultado, ela, e o seu bibe son inseparables... nese transcurrir dos días apadriñei a poldro, do refuxio, a lena, da protectora de porriño, estiven uns días de voluntaria no refuxio, con barrigota, e tamén, a miña clase do curso pasado apadriñou a riga, tamén do refuxio, etc. non é para botarme flores, pois isto non é nada comparado co que fan os que día a día están con eles, o meu é un pequeno gran de area, pero estou moi contenta de poder poñelo. e ogallá os meus alumnos/as, e amigos/as poidan botarlle un ollo a este artigo, e que saiban que son tamén outro anaquiño da miña vida. con todo, fun medrando, en corazón, se entende, e espero isto faga medrar moito o corazón da xente, que fai boa falla.

Vir

jueves, 23 de octubre de 2008

¡Urxente! Lola

Lola é unha preciosa e boísima cadeliña atopada en Boiro. A semana pasada unha veciña desa localidade chama ao refuxio para preguntar se podemos recoller unha cadela que se atopa vagando pola rúa, con moito medo. Explicamos que non existe convenio de colaboración co seu concello, e remitímola a esa institución para que lle dé unha solución. En Boiro eutanasian sistematicamente aos cans sen fogar, por iso é moi urxente atopar unha casa para Lola. Esta veciña non pode tela máis tempo na súa casa. Como se pode ver, é unha cadela pequena e preciosa. É moi nova, non debe chegar aos dous anos, e é extremadamente cariñosa coa xente. Contacto: refuxio de animais.telefono 981575957 e 646492835

miércoles, 22 de octubre de 2008

A discurrir...

Ola chicas/os, gustariame invitaros a que participaseis no blog mandando algún articulo relacionado cos cans e sobre todo co refuxio, dista maneira o blog estara sempre máis vivo grazas a vosa colaboración, asi que xa sabedes...A discurrir, calquera cousa que enriquezca e mellore a vida dos nosos amigos de catro patas sera ben recibida.

bicos

Miguel

miércoles, 15 de octubre de 2008

Domi perdeuse!!


Perdeuse este can, tamaño mediano. Chámase Domi. É moi vello e moi pacífico.

Estará moi asustado.

É negro e de patas blancas, pelo largo. Ten o morro alargado e máis claro. Ten as orellas agachadas, non pode levantalas.

Se sabes algo del, por favor, chama a algún destes números:

676912819

981884673

Pregunta por Pilar

Tamén ao número da Policía local: 092

Pagina con perro

Los carabineros detuvieron a mis amigos,
les ataron las manos a los railes,
me obligaron como se obliga a un extranjero
a subir a un tren y abandonar la ciudad

Mis amigos enfermaron en el silencio,
tuvieron visiones en la cercanía de lo sagrado.

No la herida del inocente,
no la cuerda del cazador de reptiles,
en mi pensamiento la crueldad tiene nombre.

Me llamaron judío,
perro judío
comunista judío hijo de perro.

Este no es un asunto que se pueda solucionar con tres palabras
porque para cada uno de nosotros
esas palabras tampoco significan lo mismo.
Yo he tenido un perro,
he hablado con él,
le he dado comida.

Para alguién que ha tenido un perro
la palabra perro es fiel como la palabra amigo,
hermosa como la palabra estrella,
necesaria como la palabra martillo.

Juan Carlos Mestre

viernes, 10 de octubre de 2008

O Refuxio en Cervantes



Varios voluntarios sairon esta tarde á zona vella de Santiago para mostrar os ciudadans a problematica do abandono de cans, nesta ocasión o punto de encontro foi a Praza de Cervantes, coma outras veces varios cans do refuxio acompañaron os voluntarios nesta saida, dous irmans procedentes do refuxio tiveron ocasión de atoparse alí,¡un bo encontro familiar!

domingo, 5 de octubre de 2008

Lucho(en acogida)

OS PRESENTO A LUCHO, UN PRECIOSO BRETÓN QUE LLEVA EN LA CALLE MÁS DE UNA SEMANA, A MENOS DESDE QUE YO LE ESTOY VIENDO Y DANDO DE COMER, AUNQUE SE NOTA QUE LLEVA TIEMPO SOLITO.

A PESAR DE LLEVAR CORREA Y UN VIEJO COLLAR ANTIPARASITARIO, LUCHO TIENE MAL ASPECTO, ESTÁ SUCIO Y SE NOTA QUE LLEVA EN LA CALLE UN TIEMPO CONSIDERABLE.

HA APARECIDO POR MI BARRIO (ESTO NO PARA Y CADA DÍA ESTOY MÁS AGOBIADA) Y NO SE MUEVE DEL PORTAL DE UN VIDEOCLUB, A PESAR DE MIS INTENTOS DE LLEVARLO AL DESCAMPADO DONDE LE PONGO PIENSO Y AGUA A OTRO PERRITO ABANDONADO (UN GALGO QUE NO ME DEJA AÚN NI QUE ME ACERQUE).

QUIERO LLEVARLO HASTA ALLÍ PORQUE LA GENTE NO PARA DE QUEJARSE DE QUE LUCHO ESTÉ EN LA CALLE Y TEMO QUE LLAMEN A LA PERRERA, PERO ÉL SE EMPEÑA EN VOLVER HASTA ALLÍ Y ALLÍ SE PASA LOS DÍAS Y LOS DÍAS.

HE PREGUNTADO Y PREGUNTADO Y NADIE SABE NADA DE ÉL. HE PUESTO ANUNCIOS EN LA RADIO Y NADA. ESTÁ CLARO QUE SU DUEÑO NO LO ESTÁ BUSCANDO Y CABE LA POSIBILIDAD DE QUE LO HAYAN ABANDONADO. ESTÁ SUCISIMO Y TIENE UNA CARA DE PENA QUE PARTE EL ALMA. A VECES, SE PONE A LLORAR CUANDO ME VOY.
ME ES IMPOSIBLE TENERLO EN CASA, TENGO DOS PERROS, CINCO GATOS Y NO VIVO SOLA, AÚN ESTOY EN CASA DE MI MADRE Y NO ME DEJAN METER MÁS ANIMALES. NO PUEDO, DE VERDAD, Y LO ESTOY PASANDO FATAL CON CADA CASO QUE ME ENCUENTRO, ESTE EL ÚLTIMO. NO TENGO UN RESPIRO NI DE DOS DÍAS ENTRE QUE ENCUENTRO SOLUCIÓN PARA ALGÚN ANIMALITO Y APRECE EL PRÓXIMO.

MI PRINCIPAL PREOCUPACIÓN ES QUE EL FIN DE SEMANA DEL 11/12 SON LAS FIESTAS DEL BARRIO (COHETES Y FUEGOS ARTIFICIALES INCLUIDOS) Y LUCHO ESTÁ PRECISAMENTE EN LA CALLE CENTRAL, QUE SE LLENARÁ DE GENTE Y, LO QUE ES PEOR, POR LA NOCHE/MADRUGADA DE GAMBERROS Y TEMO QUE LE PASE ALGO MALO.

LUCHO SE VA CON CUALQUIERA, LITERALMENTE, Y TEMO QUE SE EXTRAVÍE DURANTE LAS FIESTAS POR EL TEMOR DEL GENTÍO, LA MÚSICA, LOS COHETES Y NO LO ENCUENTRE PARA, AL MENOS, DARLE DE COMER, O LE PASE ALGO MALO. DE MADRUGADA Y EN FIESTAS HAY MUCHO GAMBERRO BEBIDO QUE PUEDE HACERLE ALGO.

ES UN PERRO MUY MUY MANSO Y NOBLE. ES UN PERRITO SUMISO QUE, A VECES, CUANDO ME ACERCO, SE PONE A TEMBLAR, AUNQUE ESTÁ SIEMPRE RECEPTIVO A LAS CARICIAS Y LOS MIMOS.
POR EL COLOR DE SUS DIENTES, DEBE SUPERAR LOS CUATRO O CINCO AÑOS, PERO ES UN PERRO ESTUPENDO.

POR FAVOR, AYUDADME A DIFUNDIRLO, ES URGENTE, DE VERDAD, EN LA CALLE LOS VECINOS HAN EMPEZADO A QUEJARSE Y LLEGAN LAS FIESTAS (QUÉ PUÑETERA CASUALIDAD DE FECHAS). EMPIEZAN EL VIERNES 10, LA CALLE EN LA QUE ESTÁ SE LLENARÁ DE GENTE, CASETAS, MÚSICA ALTA, GENTÍO...Y NO ME FÍO A ESTAS ALTURAS DE QUE LA GENTE NO VAYA A HACERLE DAÑO, ADEMÁS DE QUE SE ASUSTARÁ Y VOLVERÁ A PERDERSE.

YO CORRERÍA CON LOS GASTOS DE VACUNACIÓN, DESPARASITACIÓN Y CHIP, COMO OTRAS VECES. EN CUANTO A LA CASTRACIÓN, DIGO LO DE SIEMPRE, NO PUEDO TENERLO EN CASA PARA ATENDERLO BIEN, PERO ESTOY DISPUESTA A ASUMIR TAMBIÉN LA ESTERILIZACIÓN.

UN SALUDO, ROCÍO.
CONTACTO EN ro-cado@hotmail.com , telefono 677 20 78 31

jueves, 2 de octubre de 2008

Mabel y Blas...

Cuando nos dijeron que Blas ya tenía familia adoptante fue una gran alegría , cuando me enteré de que la chica adoptante era Mabel aun me alegré más ya que la conocía ,aunque quizas lo que más me gusto es la cara de Mabel cuado vio a Blas...Mabel me ha mandado fotos de su familia con Blas y me da la impresión que Blas va a ser muy feliz haciendo lo que más le gusta ,dejarse querer..

Gracias a Marta,Susana,Paloma y las chicas de Orense que hicieron posible que Blas tenga una nueva familia.

Gatita...

Esta preciosa gatita fue encontrada en la carretera de Chaián con sus tres hermanos. Fueron adoptados enseguida, pero ella enfermó y no pudo ser adoptada. Tiene ahora 4 meses. Está curada del todo, lo unico es que se quedó muy delgada. Necesita recuperar fuerzas y aparte empieza a pasarlo mal encerrada todo el día. Es extremadamente cariñosa y buena.

miércoles, 1 de octubre de 2008

Chosquiño

Vino en agosto con su hermano que murió a los pocos días. Los trajo una amiga de una voluntaria. Apenas pesaba medio kilo. Tiene un ojito mal desde que llegó. No es recuperable pero puede hacer vida normal perfectamente. Ahora tiene unos tres meses. La gente que viene al refugio no se fija en él por culpa de su ojo, que es cierto, da un poquito de grima, pero él es tan cariñoso que nos hace olvidar este “defectillo”. Ojala encontremos a alguien que lo adopte cuanto antes, mientras sea todavía cachorrito, porque bien se sabe que de adulto, sus posibilidades de ser adoptado son muy reducidas.
"Las imperfeciones son las que nos hacen especiales"