Buenos días,
¿Sabéis de alguien que quiera adoptar un cachorrito de Cocker negro?. Os agradecería que reenviárais este correo a vuestros contactos y a ver si hay suerte. La madre tuvo 11 pero 2 murieron, hemos logrado colocar a 3 pero todavía quedan 6.
Tienen 1 semana y el dueño (que es un conocido) va a esperar un poco más, pero si no los adoptan tendrá que sacrificarlos en breve.
El contacto es Antonio Tlf: *615 97 27 46*
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
8 comentarios:
E ese "Antonio", non pensa en castrar a nai? A verdade é que con toda a cantidade de animais sen fogar que temos no refuxio, e que se atopan polas rúas, non creo que a nosa prioridade sexa buscar fogar para animais que nacen porque os seus donos non son responsábeis, e que ademais amenazan con sacrificalos se non se lle atopa un fogar para eles pronto.
cando se sacrifican cachorros, non soe ser con inxección, nin no veterinario... (moitas veces) é meténdoos nunha bolsa, enterrándoos, ou baténdoos contra unha parece, ou retorcéndolles o pescozo... MALTRADO EN TODA REGRA
susana creo que tienes razón en que es una irresponsabilidad tener cachorros si luego no los puedes cuidar y me parece miserable que se amenace con matarlos si no aparecen adoptantes,menuda manera de presionar, pero tb tengo claro que esos cachorros no elegieron ese dueño y aunque de alguna manera publicandolo se le sigue el juego al dueño si no se hace los que pagan el pato son los cachorros...en fin ojala encuentren un hogar...
ola susana, ola miguel!!
algo parecido pasa cos municipais, se fagan cargo ou non do can, ou o lacero, ou medio ambiente... por moito que nós os critiquemos, ou nos tiremos dos pelos, a peor parte sábese quen a leva... eu espero que atopen fogar, e os que os adopten lles poñan o chip, etc, que esa é unha das maneira de controlar os abandonos. e o esterilizar, falando con marta do refuxio, e coa protectora de porriño... decidín, xa eses días esteriliza-la miña cadela, e feliz... chamei ó meu veterinario, que a mima moito. o mesmo que lle puxo o chip, vacinas, e me axudou moito moito coa súa educación á hora de facer as necesidades
eu oín de todo, pero o que oín a favor da esterilización realmente é a opción mellor... e se quero outro can, hai moitos... e milú mentres, evita os tumores, o celo cada pouco tempo, ter que levala atada e non poder soltala eses días, e mogollón de embarazos, psicolóxicos ou non se non tomaba medidas.
Temos que pensar en que dentro de 6 meses, ímos ter esta publicación de novo, e dentro dun ano, o mesmo. E así consecutivamente.
Sei que eles non teñen a culpa, pero quen si a ten, mentras lle vaia saíndo ben, seguirá sen tomar medidas. Esta persona non só foi irreponsable á hora de non poñer medios para que non quedase preñada, senón que cando xa era obvio que éstaba preñada, permitiu o nacemento deses cachorros que non quería. O que se debería facer neste caso, ao meu criterio, é facer un seguimento e chegado o momento facer que explique ante as autoridades dónde están eses cans. Deste modo, probablemente morran 6 cachorriños, pero pensade cantos morrerán ao largo da vida desa mamá se ninguén fai nada.
Kelly.
Deus santo! é horrible ler o que acabo de publicar! eu mesma me asombro do que cambiaron as miñas ideas e o dura que me volvín a este respecto.
Cando comencei a axudar no Refuxio, era unha persoa totalmente compasiva, nin pola mente se me houbese pasado esta idea e trataría de mover ceo e terra para axudar a buscarlles fogar.
Non quero que pensedes que non me afecta pensar así...todo o contrario, pero ó fin todo se reduce a un cálculo matemático.
Kelly
No sé si es el mismo anuncio, pero hay uno pululando por internet desde hace meses sobre cachorros negros de cocker que es falso. Con suerte será este. ¿Cómo te llegó, Miguel?
me llego a traves de un amigo, este chico debe ser un conocido suyo ,no creo que sea el mismo.
Publicar un comentario