jueves, 18 de junio de 2009

Sí, es un perro, o lo que han dejado de él...







Publicado por en

4 comentarios:

vir dijo...

a imaxe é moi forte, co cal, reenvieino pero como arquivo adxunto

670 953 709 www.ojatican.org ojatican@ojatican.org

Mas informacion en su post en el foro de MiGato


consecuencias dun abandono:
- un can ou gato pode pasar días por aí, pasando fame, poden tirarlle pedras, ás veces por xogo, ás veces porque se se lles da de comer poden pasar días na porta... poden ser atropelados, morrendo, ou quedando medio mortos, destrozados... poden coller sarna, "da cal se recuperan perfectamente cuns coidados apropiados", poden producir un accidente, ás veces mortal... poden collerse para pelexas de cans... poden collerse para experimentos... poden matarse a patadas por chiste... (ollo!!! todo isto e máis... non o poño para dar ideas)

e hai un alto número de abandonos... co cal ese "pode que", realmente é o que pasa!!!

xa non me meto en cómo se matan os cachorros ó nacer, enterrados vivos, afogados dentro dunha bolsa...

MERDA!!!!

- OS ANIMAIS NON SON XOGUETES, NECESITAN ATENCIÓNS E CARIÑO

- SE ADOPTAS QUE SEXA CON RESPONSABILIDADE

- E AÍNDA HAI MOITA XENTE QUE PENSA QUE OS ANIMAIS SON UNHA PROPIEDADE E QUE PODEN FACER O QUE QUEIRAN CON ELES

i engado, tamén se poden apadriñar, axudar sendo voluntarios ou voluntarias, hai protectoras que recollen toallas, mantas, cepillos... axudar concienciando ós demais...

unha "animalada" de cousas que se poden facer para axudar!!! pois UNHA DELAS, é non adoptar para os nenos se non se ten un mínimo de responsabilidade, pensando só no beneficio dos pequenos e pequenas, "se socializan", "collen responsabilidade", "maduran"... pero se soubesen que a súa mascota pode rematar así...vaia!!! a min se me caen as bágoas só de pensalo.

tamén poden facerse visitas dende os centros escolares...

eu que sei, hai tanto por facer... pero EU non desisto.

19 de junio de 2009, 19:19
Anónimo dijo...

COPIO:


Han dormido a Bob
Al parecer tenia dolor, un tumor en una mama, el tumor de la pata habia crecido en los ultimos dias y empezaba a abrirse, tenia problemas en los oidos...
Mucho animo Gloria, hiciste mas de lo que podias.


Unha mágoa.

8 de julio de 2009, 15:43
vir dijo...

non digo nada novo, do que xa puxo o/a anónima, pero sí complemento

dende ojaticán:

Gloria, la chica que lo vio por la carretera y lo metió en su casa cuando no cabía ya ni un alfiler, nos conto el día 2 de julio que habían tenido que dormirlo. Tenía dolor, un tumor en una mama, el tumor de la pata había crecido en los últimos días y empezaba a abrirse, tenía problemas en los oídos...

Al menos durmió calentito sus últimos días y como le estaban tratando la sarna no tenía picores.

PARA GLORIA... sen máis dicirche que doe ver un can nesas condicións, o corazón se apreta, e se mata un a dicir quen puido facer isto!!??, que animais!! non, os animais, non fan isto...

graciñas gloria. non todo o mundo abandona, menos mal, nin todo o mundo recolle un can da carretera, aínda que me consta que sí hai moitos e moitas que o fan... co cal, dende aquí che mando unha aperta destas grandes grandes para que non te sintas soa nisto, nin tampouco penses que o que fixeches non valeu a pena, SI QUE VALEU, pois só con saber que pasou o final da súa vida arroupado con calor, e non nunha cuneta, xa chega...

e sempre, quen leva a peor parte son eles, neste caso, o final que levou foi o mellor que puido ter

non xustifico nunca DURMIR un can "a lo loco", pero si estou dacordo en que cada caso merece o seu estudio, e poñendo nunha balanza, a decisión que se toma, sempre é a mellor...

graciñas por darlle ese final, RECOLLELO, ATENDELO, MIMALO, COIDALO

estou contigo. vir

13 de julio de 2009, 17:27
vir dijo...

pensamentos:

vou pensar en alto:


isto o fago pa rirme un pouco de min mesma...

os meus comentarios son tope de grandes, e ás veces me da impresión que falo soa, ou que só escribo eu... alguén está aí??

cáseque estou collendo un complexo de chupón de fútbol...

ou destes que se poñen a chupar cámara, sempre detrás...

podo evitalo?? si?? non?? si?? non??

estou tan acostumada a que me digan o CANSINA que son, que o que fago é pegarme unhas risas, pero no fondo SI QUE O SON...

e agora veñen os comentarios a posteriori...

- menos mal que o recoñece...
- é como a lan que a deu...
- sacáchesme a palabra da boca...
- será plasta...
...

13 de julio de 2009, 17:37

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)