Chamase así porque é moi alegre e saltarin, foi adoptado pero o seu dono foi denunciado polos seus veciños xa que o tiña atado e mal coidado, agora esta no refuxio á espera de outra oportunidade... È deses cans que che transmite a sua alegría...
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
13 comentarios:
Pero para qué se lo llevan para tenerlo atado? Hay cosas que no logro entender...
No lo se...yo creo que la gente no es capaz de pararse...y con mucha calma averiguar lo que realmente quiere...bueno digo la gente y yo me incluyo..vamos tan rapido que nos perdemos lo mejor de nosotros y de los demas....
eso es verdad, pero blogs como este y el nuestro ayudan a que la gente se conciencie, ¿verdad? un bico!
espero que sí...a mi al menos me esta ayudando...por eso siempre digo que recibo más que lo que doi...
moita xente ve os can como animais, xa!!, e que son da súa propiedade e poden facer con eles o que queren.
Mucha gente es, simplemente, una hija de puta, no hay más vueltas que darle
Hoy me dieron la noticia de que Tolete ha sido adoptado.
ola!!!
jo, que ben, non cheguei a coñecelo, pero neste caso iso é bo
espero que o queiran moito, que o merece
bicos. vir.
Non coñezo as circunstancias do primeiro dono, pero uns coñecidos meus teñen un can moi ben coidado ó que teñen atar polas noites e tamén nalgúns outros momentos porque se non marcha para a estrada ou peor: a xogar coas ovellas dos veciños, que denuncian moi alegremente. Se ese foi o caso do primeiro dono, seica non deberiamos xulgalo á lixeira. Pero iso, non coñezo o caso e parece que de tódolos xeitos Tolete ten nova compaña. :)
Os que denuncian son os veciños, non as ovellas, pero todo se andará... :p Nalgúns lugares parece que se non andas metido en pleitos non estás á moda...
Ola calitoe,
para a túa tranquilidade, direiche que en Abeiro non xulgamos á lixeira, e informámonos a conciencia antes de tomar calquer decisión.Tamén dicir, que en caso de dúbida preferimos equivocarnos a favor dos animais a non actuar. Tolete estaba amarrado permanentemente a unha caseta cunha cadea de menos de tres metros, chovese ou fixese sol, día e noite, por iso fomos falar cos adoptantes para exixir a devolución ao refuxio. Afortunadamente agora está nunha casa onde hai outra cadela, e onde entenden que os animais non humanos tamén son seres con dereitos. Un saúdo
ola!!!
son eu, vir.
despois de bastante tempo, por fin me din achegado a un ordenador... xa case non dou andado, pero co frío parece que mellor...
en fin, nin as ovellas denuncian, nin os xabaríns están en contra dos labregos, e seleccionan aquela leira, daquel home que lles cae mal, nin isto, nin aquelo, nin pensa en contra de ninguén, nin o fan adrede... só é cuestión de natureza, e se poden comer fácil, normal, e moitas veces se achegan ós homes, (sen saber o que lles espera), porque éstes, sen darse conta están a prender lume e a acabar con todo, etc, etc. egoísmo... e mirar para o seu cú. nada máis!!!
Vale. Graciñas pola puntualización. :)
Publicar un comentario