A súa entrada á vida non foi moi agradable, porque os atopamos, recién nacidos xunto coa súa nai, Bárbara, entre os raíles do tren. Tivo que ser unha experiencia moi mala para eles, porque aínda hoxe, case 2 anos despois, é un gatiño bastante medoso.Necesita de alguén que lle de tempo e moito cariño
domingo, 13 de abril de 2008
Barbariño
A súa entrada á vida non foi moi agradable, porque os atopamos, recién nacidos xunto coa súa nai, Bárbara, entre os raíles do tren. Tivo que ser unha experiencia moi mala para eles, porque aínda hoxe, case 2 anos despois, é un gatiño bastante medoso.Necesita de alguén que lle de tempo e moito cariño
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
El otro día me quedé encerrada en gateras, y mientras llamaba a la puerta cargada de latas de comida vacía y un bote de Fulcín, esperando que alguien me oyese, Barbariño y Mateo me observaban desde las alturas sin sacarme los ojos de encima. Eran los únicos que me miraban, con cara de asombro. Debían estar pensando "¿qué hace esta loca?". Cómo me gustaría poder traérmelos a casa... Antes de tener gatos ni siquiera había pensado en la posibilidad seria de adoptar uno, dada mi condición asmática y mi alergia a su pelo, pero tras las circunstancias de la vida, viéndome con 3 bichillos maravillosos, os digo: "¡poned un gato en vuestras vidas!"
Publicar un comentario