miércoles, 13 de abril de 2011

ESTER FAINOS UNHA VISITA (antiga voluntaria do refuxio de bando)

POLONIO con estela

alamar e polonio (os de máis atrás)
son os 2 canciños que estaban cando chegaches ó refuxio hai 2 luns
alamar ten problemas de pel
polonio chegou atropelado, fractura de cadeira, se recupera ben


e isto tamén para ti!!!!!!!!

A PANDILLA CHE MANDA UN BICO: dedal(adoptado), lumbo(en acollida), podenquiña, timón, pintos.

e MEDOS

e MADONNA (na casa de paloma)

((son os canciños que recorda Ester, e puido ver a medos, timón, pintos e podenquiña))

medos
CHEGOU Ó REFUXIO cando estabas ti, hai xa anos, segue alí
(se hai sorte, irá de acollida... cruzamos dedos, sería a primeira vez que sae do refuxio en moitos anos!!!)

madonna(na casa de paloma)


dedal(adoptado)

timón

podenquiña

lumbo(en acollida)

PINTOS

fotos de Miguel Muñiz, e Olalla



e ester nos manda esta preciosa carta:


El día 4 fui a Santiago porque tenía que ir al Corte Inglés para entregarles mi cordón umbilical con el mundo de los amigos que estáis al otro lado del cable (mi ordenador compañero de café con leche). El corte Inglés ya no es lo que era. Entré yo con mi “portable”, en plan “me voy a comer el mundo” y me dirigí al amable dependiente (amable cuando me lo vendió), para informarlo de que no funcionaba. Casi ni me miró. Me dijo “Tiene que ir a seguros” y se dio media vuelta.

En la planta de seguros (tan amables ellos cuando me hicieron el seguro) repitieron casi al milímetro la actitud del dependiente de ventas, con una diferencia: la chica estiró el brazo con un papelucho en el extremo de la mano y me dijo “tiene que llamar a este teléfono”

Yo venía de trabajar, me había hecho 40 km. hasta Santiago y me quedaban otros 85 para llegar a mi casa, imaginaréis la decepción. Me volvía con mi ordenador sin reparar y despachada en 5 minutos con cajas destempladas.

De modo que me dije yo a mi misma mismamente, que sería bueno que me acercase a mi antigua casa de los martes y los jueves por las tardes, allí donde aún me queda algún amigo de cuatro patas, que lo más seguro sería que lo único que vería serían las verjas, pero, en fin, una rosa para el alma.

Y me encaminé a Bando. La carretera un desastre. ¡Menudos “bujeros” ¿Hubo una guerra por ahí y yo no me enteré, o es que hay pocos votantes? El Refuxio… Dos perritos en el exterior… No quiero molestar y no tengo intención ni siquiera de llamar al timbre. Me basta estar cerca.

Saludo a los perritos y les doy una chuche. Uno de ellos tiene un severo problema de piel (ya sé que en algunas ocasiones el cruel abandono hace que se estresan tanto que terminan haciéndose llagas), y le hablo, y me doy cuenta de que hay alguien, le pido que si por favor puedo entrar un momento y mientras estoy esperando llega Vir. Nos saludamos, nos conocemos en persona y entramos.

Dentro estaban Olalla y Mónica. Después llega Estela. No puedo quedarme mucho tiempo, solo unos minutos, pero Vir, muy amablemente, me acompaña a dar una vuelta. Sé que estoy interrumpiendo, pregunto por Medos, Podenquiña y Pintitos. Por el camino veo a otros que siguen allí, de los que solo recuerdo sus nombres, de cuando hacía las fichas, y muchos otros que son nuevos. Los hay de todos los colores y tamaños. ..

Desde aquí doy las gracias a Estela, Mónica, Olalla y Vir, por haberme atendido tan amablemente, les pido perdón por el tiempo que les robé, trataré de ir un día con más tiempo y avisaré antes.

Tengo alguna otra deuda pendiente por esas tierras (algún café pendiente con alguien que es posible que esté leyendo esto, lo pagaré, prometido)

Y, estoy segura, no me moriré sin volver a vivir en Santiago -es la más mejor y la más bonita ciudad en la que he vivido-, (siempre dije que la tengo idealizada) y tendré un perro (ahora es imposible), se llamará “feo” y hará honor a su nombre, aunque soy consciente de que eso también significará elegir a uno y excluir a otros.

gracias ester!!!!!!

3 comentarios:

Unknown dijo...

ESTER!!!!!
POR FAVOR, GRACIAS A TÍ POR LA VISITA!!!!!
Jo, ya tenía ganas de conocerte en persona :D. Lo más gracioso fue que... sólo nos conocíamos de Facebook y yo no sabía cuál era tu cara!! Admito que además soy malísima para las caras, pero ya cuando nos presentó vir, fue genial :)
Por fi, vuelve a visitarnos con más tiempo y a ver si para la próxima puedes venir con nosotras a una subidita al monte con los perretes, que eso siempre es bueno :D ¡Y podemos sacarte fotos con ellos!
Por cierto, El Corte Inglés ya no es lo que era, no. Y lo que te han hecho es inexplicable ¬¬ ¿Dónde ha quedado ese "¿Puedo ayudarla e algo...?" Suerte con el ordenador, y nos vemos por aquí y por allí y por todas partes, aunque sea temporal y con un ordenador prestado. Mejor eso que nada :)
Siempre serás bienvenida!!!!!

Esther dijo...

Gracias, gracias, gracias, gracias por ponerlo ¡Que bonito!¡Ojalá la próxima vez que os visite no esté ninguno de ellos en el Refuxio! ¡ojalá no esté ninguno, ninguno, porque los hayan adoptado a todos.
Biquiños Estela.

vir dijo...

gracias a ti por facernos esa visita e ogallá vaian atopando casa todos, neso estamos. medos penso que irá de acollida para socializarse, pero agora mesmo hai varias urxencias de problemas de pel, OVIN e BARBAS, están xa a tratamento, xa os rapamos, o luns a barbas, rape e baño, e paseo para secar ben.

dedal empezou a ir ás saídas, mellorou moito do pelo, estaba máis contento, das cadeiras sempre tenalgunha queixa ó primeiro, pero cando xa leva un ratiño movéndose, ata chega a correr, despacio claro. logo foi de acollida, que rematou en adopción. (gracias iria)

lumbo, de acollida (gracias paz, e jacobo que foi o que lla buscou)

podenquiña preguntaron 2 persoas por ela, non sei como está a cousa.

etc

ah, xa chefalarei máis de polonio, alamar, e 2 casos especiais RIA e FIBELO, ría a atoparon tirada nun regato, chegou coa cara hinchada, FIBELO debeu escapar das súas ataduras, chegou cunha especie de gancho ó pescozo e coa carne á vista...

etc, que che podo contar eu que non viras ti.

gracias, e espero que a próxima visita sexa con paseo ó monte, podes cepillar algún can, a ver se coindice e sacas á pandilla ou a medos, e café non, pero poida que leves as patas dalgún deles de recordo na camiseta.

botámoste de menos, e aínda acabas de vir.

biquiños. vir. e saúdos das outras que xa lles comentei.