domingo, 25 de enero de 2009
Perritos abandonados
lunes, 19 de enero de 2009
Cotón co noso amigo Quico,Adoptado

Precisamos con urxencia casa de acollida . O noso cariñoso e fermoso Cotón, ten leucemia felina, co cal non pode estar nas gateiras cos outros gatos e pasa todo o día pechado nunha gaiola el só. El non entende o seu illamento forzoso, pois é tan cariñoso e sociábel que só quere contacto continúo. Se podes telo contigo, non o penses, terás un amigo leal o resto da súa vida. Iría castrado, vacinado e desparasitado, con control veterinario permanente desde o refuxio.
Miau, miau
Susana
domingo, 18 de enero de 2009
Por favor...
Hola, soy Kelly ,voluntaria del refugio,
hace unos meses, prefiero no recordar cuantos, llegó al refugio y a nuestra vida Jack y su hermana.Esa mañana me escapé del trabajo un poco antes para poder pasar por el refugio. Cuando llegué lo que me encontré fue conmovedor: habían llegado hacia unas horas un grupo de cachorrillos (9 si mal no recerdo) que apenas tendrían un mes. Ayudé a Paloma a pesarlos, cubrir sus fichas de ingreso y acomodarlos en su nevo hogar: un pequeño transportín. No tardamos en darnos cuenta que entre ellos había una cachorrita que visiblemente estaba más débil, era la más pequeña y sus hermanos no dejaban de pisarla. Despúes de llamar a Txus y a mi hermana, decidimos hacernos cargo de algunos de ellos por lo menos hasta que se pudiesen dar en adopción. Me llevé a dos y le llevé otros dos a mi hermana.Fué una mala etapa en nuestra familia pero, en contra de lo que pensabamos, consiguieron salir todos adelante.Cuando los devolvimos al refugio, todos nosotros sabíamos lo que podía pasar.Y ocurrió.Nuestra pequeña granuja y Wiski (el macho de Carol) enfermaron y nada se pudo hacer por ellos. En realidad, eso es algo que se supera... lo otro no.Evito a toda costa pasar por su canil, no soporto su mirada. Y lo peor es que el tiempo pasa y lo que hace unos meses eran pulgas que dormian dentro de los comederos de mis otros perros, hoy son dos simpáticos adolescentes que quieren una oportunidad en la vida.
Por favor, ayudarme a que no se hagan mayores en ese sitio que tanto quiero y tanto odio y se conviertan en transparentes a a vista de la gente.
Por favor, ayudarme a que no se hagan mayores en ese sitio que tanto quiero y tanto odio y se conviertan en transparentes a a vista de la gente.
lunes, 12 de enero de 2009
Perla y Morrita, (encontraron casa juntas en Alemania)


MUY URGENTE, ES UN CASO DE COMPASION, SON MUY VIEJITAS Y CHIQUITINAS, NO TIENEN NI DONDE ACOSTARSE. QUE PENA LOS PERRINOS DE LOS ABUELETES, O MUEREN O SE VAN A LA RESIDENCIA Y NADIE SE HACE CARGO DE SUS PERROS....
El sábado me encontré en la protectora de Orense estas dos abuelitas acurrucadas en una esquina de su jaula, temblando con el frío y aterrorizadas. Tienen que dormir sobre el cemento mojado, sin mantas ni cestas. Corren serio riesgo de morirse congelados, en el sentido de la palabra. Las dos perritas vivían felices y contentas con su dueña, una anciana, en una casa y jardín. La dueña enfermó y la ingresaron en una residencia para ancianos. Una persona cercana a ella ingresó a las dos perritas en la protectora de Orense, donde están pasando mucho frío (por las noches hacen 5 grados bajo cero).
Perla, la más pequeña y vieja de ellas, tiene alrededor de 13 o 14 años. Ya no tiene dientes. Pesa 5 kgs y mide 25 cms a la altura de la cruz. Su estado de salud, aparentemente, es bueno. Es muy cariñosa. Morrita (puede ser que sea la hija de Perla) mide 26 cms a la altura de la cruz y pesa 8 kgs (tiene sobrepeso). Tiene alrededor de 11-12 años. Su estado de salud, aparentemente, es bueno. Es muy cariñosa y tranquila. Busco urgentemente una casa de acogida o definitiva para estas dos perritas, preferentemente juntas aunque también se puede valorar la posibilidad de darlas en adopción por separado. Se da en adopción vacunadas, con microchip, contrato de adopción y seguimiento. Se puede transportar a otras provincias.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)