Novas de Poldro

ola!!! tardei en contestar... pero, ademais da nova de que adoptei a poldro... (bicos pa min, non teño avoa e mo podo permitir, ji, ji) pois, segue vivo... as primeiras reaccións me deron moito cague, pois milú celouse moito, e poldro... tamén. foi unha especie de competencia a ver quen gañaba. despois de 3 días, milú xa se vai achegando a el disimuladamente... e poldro lle chegou a ensinar os dentes varias veces... home, con 7 anos, soen ser un pouco fungóns... pero, parece, e espero, que se van levar ben poldro pasa un tempo debaixo do escritorio, pero xa se pega uns paseos pola casa, sae a "mexar" movendo o rabo, e xa durme no sillón, e ata, estando como está de "rellenito", xa subiu varias veces na cama... que se arranxa cun "non", pois esto último non llo deixo nin a milú outra cousa que vos vai aledar é que ronca como un cosaco, iso me indica que durme a perna solta... (home, oílo roncar non é o que poida gustar a ninguén, pero é un sinal de que dorme e descansa, é dicir, non está alerta) iso sí, ás veces treme, pero supoño serán pesadelos dos cans, pois a milú tamén lle pasa sen máis. biquiños. vir