miércoles, 31 de diciembre de 2008

Podenquiña

Que dicir da nosa querida podenquiña? Na foto está recén chegada, aínda bebé, o 21 de xaneiro de 2005. Chegou coa súa nai, tan temerosa coma ela, quen nos deixou despois dunha vida no refuxio sen coñecer o cariño dunha familia. A Podenquiña fáltalle un ollo, e ten aínda moito medo dos descoñecidos, aínda que é moi agradecida cos mimos das persoas que a coñecemos desde hai catro anos e que a queremos tanto. Cremos que catro anos nun refuxio é máis que suficiente para un animal. Precisa con urxencia un fogar. Merece vivir doutra maneira, e ten que saber que hai un mundo fora das paredes do refuxio de Bando.

3 comentarios:

Anónimo dijo...

Podenquita se merece lo mejor, quien se la lleve debe tener mucha paciencia, es muy miedosa. Todos los voluntarios la queremos muchísimo, como a Madonna, son las reinas del lugar. Por cierto, ¿alquien sabe cómo le va a Peregrina?

Miguel Muñiz dijo...

oxala que teña outra vida mais doce esperando por ela

Anónimo dijo...

SOOOORTE!!!!!

bicos. vir.