Cry(adoptado)

Como podedes ver este macho ten a mirada intelixente do pastor alemán xa que é un cruce de esa raza, é alegre e moi doce, un bo compañeiro...

Naceron en San Xoan

A noite de San Xoan din que é maxica, todo e posible nesa noite, al lado mesmo da cacharela de San pedro alguén abandoa catro gatiños nun contenedor , unhas hora máis tarde Sara e Chefi sinten un ruido e descubren a vida no lixo. O día seguinte no veterinario cambian o peito da nai por unha sonda con leite , e Chefi e Antón convertense en pais primerizos ... o bo encontro de Sara e Chefi e o bo facer desinteresado da xente da veterinaria de San Roque danlle outra oportunidade a istes irmans...realmente naceron en San Xoan...

Debiliña

Unha gata que anda pola miña casa (por fora) tivo unha camada hai dous mese máis ou menos, viviron tres. Este que falta por adoptar era moi debiliña, o máis débil de todos (chamámoslle así: debiliña), tiña mal os olliños e apenas se movía, despois de curala volveuse a máis forte de todos, a máis grande, a máis comilóna, o máis xoguetón... Vive fora, nunha casiña que lle fixen, pero hai tantos gatos na miña horta que non podo facerme cargo de tantos, hoxe quedou sen irmáns.... Lina contacto:linaperper@yahoo.es teléfono:637 756 146.

Mercadillo en Belvís

Onte os voluntarios da asociación Abeiro do refuxio de Bando montaron un mercadillo no parque de Belvís dentro da programación da feira do sol,dende collares pra cans,libros, acuarios,e como non a peza clave do noso posto "o escurridor da fregona".O comezo da xornada destacou pola ansia consumista dunha das voluntarias o cal facianos temer que a mercancia quedaría escasa...finalmente e unha vez controlada, a xornada desenrolouse con total normalidade cas visitas de amigos de dous e de catro patas tamén.Gracias aos voluntarios polo seu esforzo e sobre todo á máis xoven delas Salomé que non abandonou o posto nin para ir a comer...mentras o seu pai daba conta dun churrasco no San Clodio...que poca vergoña...

¡Can perdido!(adoptado)

Iste canciño atopeuno no parque de Galeras, ten pinta de ou haberse perdido ou de haber sido abandoado fai pouco xa que gime moito , non quería moverse do sitio como si estivera esperando polo seu dono, pero xa levaba todo o día e ninguén o recolleu, por favor se o coñecedes informar ó dono de que esta no refuxio.

A odisea de Machupichu (RIGA) - segue no refuxio

Cóntovos: na ruta por ames que fixemos en maio, cos alumnos de 1º eso, todo xenial, incluso teño unhas fotos!!... pero iso non é o que quería contar. en resumo, atopamos unha cadela, que resulta estaba abandonada, (que novedá), e veu con nós 5 km, medio no colo, medio andando... eu non podía quedar con ela, e os rapaces menos (por eles sí, pero non van aparecer así cun can na casa!!!), co cal, a nosa sorte foi que ó chegar á aldea nova nos atopamos cun municipal, que coñecía ó profe, recolléunola, chamou a medioambiente de ames, e ese mesmo día xa estaba no refuxio de bando... xenial!!! días despois, os alumnos da miña titoría, decidiron apadriñala, correo ó refuxio, falar con mediambiente de ames..., apadriñámola!!! e, cal foi a nosa sorpresa!!!, cando nos mandan a foto... PROFE, ESA NON É (xa a min me parecía), volta a mandar correos, chamar ó medioambiente, ós munipas, e correo ó refuxio... e agora ó chegar a casa, un correo: xa está, se confundiron de cadela!!! eran do mesmo día, recollidas pola mesma zona, e negras. pero xa está!!! xa temos apadriñada a RIGA, e vos mando un arquivo coa súa foto. vaia, unha historia con final feliz
Biquiños. Vir

E Riga ante a preocupación dos rapaces contestoulles...
Ola nenos e nenas, Creo que son eu a cadela que queríades apadriñar... Houbo un pequeno erro coa miña compañeira de Ames, Malta. A min puxéronme de nome Riga. Como vedes, estou moi ben, pero con ganas de ter unha casa onde me queiran moito.
Gracias por pensar en min e un saúdo desde o refuxio
Lambetadas. Machupichu

Moncho(adoptado)

Este Husky macho debe tener sobre dos años, es muy jugueton y necesita un sitio donde poder correr a sus anchas, tiene un cara muy interesante, parece como si tuviera puesto un antifaz.

O Refuxio en Compostela

Los voluntarios del refugio de animales integrados en la asociación Abeiro sacaron ayer a la calle la adopción de perros, en su habitual contacto anual con la ciudadanía en el Toural. Abeiro se presentó ayer en esta plaza con seis animales ya esterilizados, vacunados, desparasitados y con microchip para animar a los compostelanos a hacerse cargo de ellos. En esta ocasión lograron concertar una adopción en el momento, aunque también captaron la atención de otros compostelanos que quedaron en pasarse por el refugio.
Abeiro, que tiene algo más de medio centenar de socios, de los que unos veinte son voluntarios, quiere que este contacto con la ciudadanía tenga un carácter más permanente, por lo que esta salida tendrá en adelante carácter mensual, «porque hai moita xente que aínda non coñece o refuxio ou que non sabe que existe», explica Susana Romero, presidenta de Abeiro. El primer sábado de cada mes la asociación estará en O Toural para intentar captar nuevos voluntarios, formalizar apadrinamientos de animales y desplegar su campaña de esterilización como medida para disminuir el abandono de animales. Ahora mismo el refugio de Bando acoge a cerca de cuatrocientos perros y gatos, entre ellos numerosos cachorros de felinos que se dejan en este equipamiento.
Entre las campañas de esta asociación está la de apadrinar animales, lo que supone para los interesados una aportación anual de 50 euros, con lo que se contribuye al mantenimiento del refugio. Los padrinos reciben información puntual sobre las mascotas que se le asignan en ese programa. Ahora mismo tiene 84 animales apadrinados.
(texto publicado en la Voz de Galicia)