Urxe adopción gato na coruña(esta en acollida)

Acabamos de recibir de Aldea Felina a seguinte mensaxe de acollida dun gato que se atopa na canceira da Coruña. A súa dona está nunha casa de acollida por maltrato, e non lle deixan ter alí ao seu gato de oito anos ( outro maltrato, desta vota psicolóxico para o gato e para a muller). A Garda Civil levouno a canceira en Cambre. A súa dona está desesperada e pide axuda. Non quere abandonar ao seu gato, sería un fogar transitorio onde o poida ter até qeu atope unha vivenda. Está disposta a pagar os custes qeu acarree o gato. A ver se entre todas e todos atopamos unha solución. Só hai até o luns para sacalo.

Tortura en Sarria

Polo visto, andan a organizar torturas e asasinatos de touros en Sarria para finais de xuño. Nós andamos a tentar boicotealas, pero tamos moi liaos con outras vainas. Calquera axuda sería moi ben vida. Animádevos!TORTURARIK EZ!A POR ELES!NINGÚN TOUREIRO SEN CORNADA!!!

contacto:nacho@edu.xunta.es

http://www.lavozdegalicia.es/lugo/2009/05/07/0003_7700069.htm

E Bali atopou un fogar....

Como nos gustan estas novas! Bali, a tímida gatiña que chegara hai máis dun ano ao refuxio, e que moitos nen coñecían, pois o seu carácter facía que se escondese en canto recuncho atopase, xa coñece outro mundo fora das gateiras do refuxio de animais. A súa nova familia cóntanos que xa está totalmente adaptada ao seu novo fogar, e que sae e entra ao seu antollo, inspeccionando canto se move. Desde Abeiro queremos animar á aqueles que estades pensando en ter un compañeiro, a que adoptedes un animal adulto. No refuxio hai cans e gatos como Bali, que só queren que lles dedes a oportunidade de roubarvos o corazón
Susana

Can abandoado en Ames

A tarde do 30 de abril a iso das 18:00, pasabamos no coche pola zona de Bertmairáns no concello de Ames. Vin un can e algo que me pareceu sospeitoso polo que demos volta a ver se todo estaba ben.Cando chegamos atopamos un can de tamaño grande amarrado de mal xeito a unha sinal de información turística do concello. Tiña varias bridas plásticas a modo de eslavóns de cadea atadas da sinal ao pescozo do animal. Víase contento e non estaba ferido pero tiña moita sede (Recordade o día de calor que fixo). O primeiro que fixemos foi buscar auga. Antes de desatalo chamei á policía local de Ames coa intención de denuncialo feito de abandono do animal e que puidesen ver cómo estaba atado o animal. A miña sorpresa é que o primeiro que me di a policía tan alegremente é que non me preocupe de nada e que siga co meu paseo xa que xa están ao tanto de que o animal se atopa alí, xa que foron eles quen o ataron.Os que me coñezades, xa vos imaxinades cal foi a miña reacción ante tal resposta pero para os que non, vos digo que lles pedín todo tipo de explicacións e de indicacións de que o animal non podía estar alí atado. O momento máis célebre da conversación telefónica foi cando me di o axente co que estaba falando que "era un procedemento temporal ata que puidesen avisar á persona encargada de medio ambiente para que se fixese cargo del xa que era un venres festivo e ese servizo non funciona nin os festivos nin os fins de semana. E que a súa actuación fora a máis apropiada xa que o can estaba pola rúa e que atándoo xa fixeran máis do que estaban obrigados a facer él." Nesta situación, como é obvio, pedín que viñesen ó lugar xa que non estaba disposta a deixar alí o can atado ate o luns se é que lles acordaba dar o aviso...Cando chegaron, me pediron a identificación para darme a "custodia" do can (como se non o puidese haber levado ninguén) e tras unha longa conversación decidimos facernos cargo do can.Levámolo ao Refuxio e alí segue sen que ninguén o reclame. Esta denuncia non está dirixida unicamente á actuación policial senón á administración do concello que non contempla que os animais se poidan extraviar ou ser abandoados os días festivos e fins de semana, e moi especialmente á xente que nun día tan bonito como foi ese venres, camiñaba por ese paseo e non se dignou a mirar para él.
Kelly

SOS GATITOS

Siguen llegandonos imagénes de los gatos que están en la perrera de rotaguau, ¡¡y ni una sóla persona interesada en ellos!!, hay más de 30 gatos y gatitos, de todas las razas. Muchos vienen de casas y son los que lo pasan peor, por otro lado, los pequeños comienzan a resentirse, las infecciones han hecho su aparación y de no sacarlos de allí sus frágiles cuerpecitos no podrán aguantarlo. De verdad no me puedo creer que no hay ni una sóla persona que pueda hacer de acogida, o que quiera hacerle un huequito en su vida a una de estás dulces y hermosas criaturas. Los gatos son unos excelentes compañeros, se adaptan perfectamente a la vida hogareña, son graciosos, juguetones, cariñosos... ¡¡por Dios dadles una oportunidad!! es horrible que sus vidas acaben entre los barrotes de la maldita perrera.
contacto: gadara67@hotmail.com

¡¡Lo asesinan!!

Ayudadnos por favor, no tenemos dónde meterlo, pero tenemos que salvarlo. Necesitamos una casa de acogida para salir pitando a por él. Lo asesinan!!

contacto: ojatican@ojatican.org

tlfno:670953709

Poldro, adoptado!!

urxente!!!Ola, son Vir, o can que teño apadriñado na protectora de santiago, poldro, está mal, triste, necesito que alguén o adopte ou o acolla.
Data de ingreso: 08/02/2005 Sexo: macho Raza: pallleiro Peso: 12 kg Ano de nacemento: 2002 Pelo: medio Historia: Deixárono dentro do Refuxio xunto con outra cadela. Estaba moi asustado e custou moito collelo. Adaptouse perfectamente e é un can moi cariñoso. A demostración disto é que o pasou moi mal cando o separamos da súa compañeira de canil.
información no refuxio de Bando de Santiago

"Caminemos con ellos y por ellos"

15 perros del refugio de Estepona y 15 voluntarios hicieron el camino de la plata desde Malaga hasta Santiago de Compostela; 1.200km y 45 dìas caminata como campaña de concienciación para fomentar el respeto por la vida y generar fondos para proyectos en desarrollo y otros nuevos.

Por fin el 2 de mayo y despues de mes y medio de camino llegaron arropados por otras asociaciones de defensa de los animales a la capital gallega.

Lo que se debe sentir después de mes y medio andando con nuestros amigos,los encuentros ,el cansancio,la satisfacion de vencer nuestras propias limitaciones son sensaciones que solo me atrevo a intuir...

más fotos en http://www.flickr.com/photos/olloocan/