domingo, 27 de noviembre de 2011

fotos da saída á Praza Toural - sábado 27 novembro

comezamos


como novidade, esmalte á francesa, 2 €
karina en acción


maribí, comigo,
pero o que quería destacar era o broche feito a man por raquel



broches feitos a man por voluntarios/as


maribí - busca casa

beta - busca casa

galletas que nos trouxo isabel, gracias!!!!!

festa veunos facer unha visita
e nos trouxo á familia

settita e presi tamén viñeron ata alí

non lle sei o nome...

non me lembro do nome,
pero si de como se levantaba sobre as patas de atrás para bailotear

potenco, agora bayron, sempre vén, debe ler o blog


zoa, no xantar, esa mañá foi a unha charla con olalla e nuria, espero fotos...
ademais, onte me confirmaron que está adoptada NORABOA!!!!!

fifo, atopámonos con el na zona vella, ta guapo guapoo

creo que ten un nome parecido a olla, pero non me lembro

lunes, 21 de noviembre de 2011

Locales donde comprar el calendario!!



PERDIDO "MELBIN" EN ROMERO DONALLO, SANTIAGO, COMPLETAMENTE NEGRO, MESTIZO, LEVA COLLAR HALTY E CORREA VERMELLA


PARA VER MELLOR A FOTO FACEDE CLIC ENRIBA DELA

PERDIDO MELBIN EN SANTIAGO, UN AÑO. DIFUNDID POR FAVORMelbin es un jatican de un año, completamente negro, mestizo con aire de labrador. Se escapo anoche en su paseo, un coche le dio un golpe y huyo asustado. Lleva un collar tipo halty y una correa roja enganchada. Tiene microchip. Ocurrio ayer viernes 18 de noviembre en Santiago en la avenida Romero Ronallo. Segun la policia lo vieron a las 23 horas en la Rotonda de Conxo. Si alguien tiene noticias por favor contactad con nosotras o con sus dueños 622 684 969 / 622 819 631 / 881 819 905. GRACIAS

viernes, 18 de noviembre de 2011

II mercadillo solidario: 3, 10 e 17 e 18 decembro - praza de Galicia Santiago



cartel deseñado por Nuria e Olalla, voluntarias do refuxio

de novo, outro ano máis. (confirmarei lugares onde se pode deixar material para vender no mercadillo)

RECOLLIDA MATERIAL na clínica veterinaria de San Roque, en Santiago, tamén no Refuxio de Bando


se hai algún lugar máis irem0os poñéndoo nesta entrada ou en facebook


no evento, tamén podedes ir comentando e preguntando que outras maneiras hai de deixar material







poden ser dende un peluche, un anel, un libro, unha correa....



todo o recadado irá para o beneficio dos animais do refuxio





se queredes e podedes imprimilo, ou compartilo na rede, ou enviar por correo... sería de gran axuda.



moitas gracias. Vir

jueves, 17 de noviembre de 2011

CALENDARIO 2012 REFUXIO DE ANIMAIS DE BANDO

foto da saída 19 novembro 2011 - venda de calendarios e lotaría do refuxio por Santiago de Compostela, e ademais colocación do cartel do II mercadillo solidario




A partir de ese fin de semana tendreis la posibilidad de colaborar con el refugio de animales de Santiago comprando el calendario del 2012 que hemos hecho con retratos de los perros y gatos del refugio posando con miembros de la asociación Sarela(Asociación de daño cerebral de Compostela)por solo 5 euros, este calendario nace del esfuerzo que estas personas dedican a los animales abandonados y el cariño y comprensión que nuestros amigos de cuatro patas les dan a ellos...ellos ya se estan ayudando...y tú, nos ayudas ayudarnos?




Podreis comprarlo en cualquiera de los siguientes establecimientos de Santiago
(si alguna persona de Orense esta interesada que me lo encargue por facebook para llevarlo cuando vaya por Ou)




CLÍNICA VETERINARIA A MEDIA LÚA
C/ A Besada, 1, Milladoiro
CLÍNICA VETERINARIA HOSPICAN
Avda. Rosalía de Castro 31, Milladoiro
CENTRO VETERINARIA NOVOMILLADOIRO
C/ Palmeiras 19, Milladoiro
CENTRO MASCOTA
C/ Curuxa, 8, Milladoiro
CLÍNICA VETERINARIA AMIGOS
Avda. de Lugo, 2, Santiago de Compostela
ESCOLA DE BAILE TEMPOS
Laverde Ruiz, 2, Santiago de Compostela
PANADERÍA TRIGAL
Cruceiro de San Pedro, Santiago de Compostela
CLÍNICA VETERINARIA SAUDEVET
Rúa do Agrelo, 1, Bertamiráns
OUTLET 3B
Rúa Castelao, 6, Negreira
Academia de pintura ALTAIRA
Clínica Veterinaria San Roque
Peluquería de cans Coco Chanel
Restaurante O Petiscos
Restaurante O 16
Café- Bar O 13
A Gentalha do Pichel
Café- Bar La Flor
Café- Bar O Candinga
Restaurante María Castaña
Café Bar As Dúas
Casa das crechas
Pub atlantico
Bar os manolos (monte pio)
Bar Sta isabel (galeras)
Libreria Toural(plaza do toural)
Veterinaria Cadeliños
Veterinaria Can Cat

AGROTAMBRE, S.L.COMERCIAL VETERINARIAR/Cachurra, 12 B15830 NEGREIRA.

miércoles, 16 de noviembre de 2011

URGENTISIMO! Perrera Jerez ¡¡20 GALGOS!! LOS SACRIFICAN!!






















¡¡20 GALGOS EN LA PERRERA JEREZ!! ES URGENTISIMO!
DIFUNDID A PROTECTORAS, ASOCIACIONES Y A VUESTROS CONTACTOS DE CORREO Y FACEBOOK.

LA GALGA 103 ES VIEJITA, SERÁ DE LOS PRIMEROS EN SACRIFICAR.

contacto:

maribeljerezsos2@gmail.com 605637101 Maribel 9 A 5'30

lunes, 7 de noviembre de 2011

As escurridizas pelexas de cans - do blog ADOPTA EN GALICIA


do blog ADOPTA EN GALICIA
http://adoptagalicia.wordpress.com/2011/11/06/as-escurridizas-pelexas-de-cans/

Durante algúns anos na década pasada, Galicia converteuse nun territorio onde o salvaxe fenómeno das pelexas de cans alcanzou notoriedade. Indicios como a aparición de corpos esnaquizados cos dentes ou a desaparición recorrente de cans de raza en domicilios privados puxo de actualidade unha práctica ao redor da cal cruzábanse cuantiosas apostas e que moveu os sinistros \ de afeccionados por diversos puntos de Galicia.
En realidade, boa parte do que se sabe sobre aquel fenómeno pertence ao terreo da especulación. A pesar de que tanto a Garda Civil como a Policía Nacional intentaron repetidamente pór coto a estas pelexas, o certo é que apenas se produciron intervencións e o fenómeno foise desvanecendo en por si. Con todo, hai unha semana, unha información de La Voz daba conta da aparición, hai uns meses, dunha cadela de raza bóxer con feridas susceptibles de ser provocadas nunha pelexa ou no proceso de adestramento de cans destinados á loita.
¿Sigue habendo pelexas de cans en Galicia? Nin as forzas da orde nin os expertos vinculados á protección de animais que máis se destacaron en denuncias anteriores atrévense a dar por extinguido o fenómeno. «Nós cremos que si», afirma un portavoz oficial da Garda Civil, «pero dunha forma moi local e esporádica». As sospeitas sitúanse en dous puntos moi concretos: Ferrol e a Costa da Morte e vinculados igualmente aos poboados xitanos e ás comunidades de moinantes. Ambos os colectivos residen en territorios compactos onde a presenza policial case nunca é benvida e sempre anunciada.
Só sospeitas
Con todo, os investigadores insisten en que, polo menos nos últimos seis anos, todos estes datos móvense no terreo da sospeita. Nese tempo non foi posible atopar sequera un escenario con restos de sangue ou doutro tipo que puidesen confirmar a consumación dunha pelexa de cans. Só sospeitas, chivatazos, desaparicións... pero nada tanxible. O asunto provoca entre os investigadores sensacións ambivalentes: é obvio que a ausencia de resultados xera amolo, pero ao mesmo tempo supón un estímulo. Nestes últimos anos foron establecidas algunhas vías de investigación que, ao final, non levaron a nada.
A propia falta de resultados é un argumento que as forzas da orde achegan como indicio de que o fenómeno está en recesión: «Se houbese máis actividade, xa caería algún», afirma un portavoz. Á fin e ao cabo, resulta case inexplicable que sexa posible penetrar en compactas organizacións delituosas e desmantelar enormes alixos de estupefacientes e con todo esas mesmas forzas da orde non poidan facelo nas supostamente moito menos complexas tramas que organizan as pelexas de cans. «Hoxe en día non cremos que haxa unha organización establecida. Probablemente as pelexas que poidan darse se conciertan o propio día e entre un círculo moi reducido de xente», afirma unha fonte que participou en varias investigacións. En calquera caso, o hermetismo de quen participan e a súa mobilidade fixo extraordinariamente difícil a súa persecución.
Outro factor que inflúe en que o fenómeno, grande ou pequeno, pase incólume durante os últimos anos, é que os medios que se destinan a perseguilo son escasos. Dentro das prioridades das forzas de seguridade, as pelexas de cans están nunha parte moi baixa da lista e menos agora, cando o seu auxe parece en decadencia. Abordar con algunha garantía de éxito unha operación deste tipo supón moitas horas de vixilancia e a dedicación de importantes recursos para perseguir un delito nada fácil de probar e suxeito a condenas pequenas.
Os roubos de Arteixo
Susana Santamaría, a única adiestradora en Galicia legalmente acreditada para reeducar cans perigosos, tamén cre que as pelexas desapareceron: «Fai uns cinco anos houbo unha serie de roubos de cans pola zona de Arteixo que probablemente estiveron relacionados con pelexas ou crías ilegais. Pero desde entón non se volveu a saber nada. Hai moito tempo que ninguén chama».
Susana traballou con animais que, con case total seguridade, foron vítimas de pelexas. Haos reeducado e foron adoptados con éxito por familias. «Pero diso fai xa bastantes anos», confirma esta profesional. Natividade Álvarez, titular desde hai anos dun refuxio para cans en Ferrol, coincide no diagnóstico: «Houbo un tempo en que era raro que non se coñecese algo cada semana. Un can ferido, un chivatazo. Pero é algo que foi indo á baixa».
Natividade, con todo, non se engana: «A outra noite vin como uns rapaces adestraban a un can colgándoo dun pau pola mandíbula nun parque público». Quen estiveron máis cerca do fenómeno, ben a través de denuncias ou ben nas distintas investigacións desenvolvidas nos últimos anos, cren que as pelexas seguen existindo. Probablemente sexa case imposible atopar un daqueles \ onde se ventilaban decenas de miles de euros, pero é case seguro que, nalgúns círculos, aínda se dirimen pequenas apostas ou simples cuestións de orgullo local a través da forza e a precisión das dentelladas coas que un can pode matar a outro.
«Se houbese máis actividade xa caería algún», di un investigador


viernes, 4 de noviembre de 2011

CASO ESPECIAL "kriter": RESCATADO DA PRESA DO ENCORO BARRIÉ DE LA MAZA, ZONA BRIÓN



Kriter é un canciño de tamaño medio, cor canela e duns catro anos, que acaba de chegar ao Refuxio de Bando. Ao igual que moitos outros, Kriter ten unha triste historia detrás:


Hai un par de semanas recibimos o aviso dun amigo que encontrara un can, en moi mal estado, atado xunto ao Embalse Barrié de la Maza (Brión). Achegámonos ata este lugar e vimos que xusto ao lado da comporta da presa, no medio dunha morea de rochas, anacos de madeira e plásticos, había un can, ou mellor dito a sombra do que fora un can. Estaba inmóbil e a pesar de que intentamos chamar a súa atención de diferentes maneiras, non o conseguimos. Chegamos a pensar que xa estaba morto pero finalmente vimos como movía unha das súas orellas. Entón xurdiu outro problema, como sacalo de alí? Un de nós baixou polo acantilado e conseguiu achegarse ao animal, que seguía inmóbil, e comprobou horrorizado como a pesar de ter unha longa cadea ao pescozo, esta estaba enredada nun tronco de tal xeito que lle resultaba practicamente imposible poñerse en pé, pero por se isto fose pouco, tiña os ollos destrozados. Unha vez desenredada a cadea, o can púxose en pé e dirixiuse a tropezóns cara á auga e logo intentaba seguir a cegas o noso compañeiro. Agarrándoo pola cadea conseguiuse subilo pouco a pouco ata a estrada e unha vez alí puidemos darlle algo de comer e beber. A pesar de todo o dano que lle causaran e todo o que tivo que sufrir, en ningún momento se amosou agresivo con nós.

Non sabemos como puido chegar ata aquel lugar, pero si temos a certeza de que non o fixo polo seu propio pé e que levaba alí varios días, sen comida, sen acceso á auga, sen poder protexerse do sol nin do frío… Non era doado chegar ata onde el estaba pero si velo, pois estaba á vista de todo aquel que pasase por alí, e cando chegamos había varios grupos de persoas paseando. E ninguén fixo nada por axudalo!

O primeiro que pensamos é que alguén o deixaría alí atado para que morrese, pero parece improbable que alguén arriscase a súa vida para abandonar un animal á vista de todos. Que caera el só tampouco parece posible porque dada a altura e a gran cantidade de pedras que hai alí rompería algún óso e tería máis feridas. Así que só nos queda unha posibilidade: que alguén o golpease e logo o tirase con esa longa e pesada cadea ao embalse para que afogase. O can conseguiu saír da auga e seguramente a cadea se lle enredou nese tronco, e xa non conseguiu moverse de alí.

Agora chámase Kriter e atópase no Refuxio de Bando, onde se está facendo todo o posible por sacalo adiante e darlle a oportunidade que merece. Houbo que extirparlle un dos seus olliños e posiblemente máis adiante, cando estea máis recuperado, haxa que facer o mesmo co outro. Pero Kriter é un loitador e está poñendo todo da súa parte para recuperarse. O problema é que o Refuxio non é o lugar máis axeitado para un animal destas características, así que precisamos encontrarlle un fogar canto antes. Sabemos que non lle resultará nada fácil encontrar alguén que queira adoptalo porque non é un canciño de raza, non é un cachorro, e aínda por riba está cego. Pensamos que poderá facer unha vida case normal, só requirirá unha pequena maior atención. Pode vivir nun piso e saír a pasear, evitando soltalo en lugares abertos, pois podería desorientarse.

Se todos merecen un fogar, Kriter meréceo máis que ningún, xa que loitou pola súa vida ata o último minuto.

Prometemos a Kriter que lle encontraríamos un novo fogar onde lle dean todo o cariño que precisa. Axúdasnos a cumprir a nosa promesa?

CONTACTO:

REFUXIO DE ANIMAIS DE BANDO

ZARRAMACEDO-BANDO s/n

15890 SANTIAGO DE COMPOSTELA

Teléfonos: 981 57 59 57 / 646 492 835

refuxio@refuxio.org

www.refuxio.org

HORARIO:

LUNS/MÉRCORES/VENRES: 9:30-14:00h

SÁBADOS E DOMINGOS: 10:30-13:30h

MARTES/XOVES E FESTIVOS: CERRADO

ADOPTADA!!! Caso especial - LLORI: é unha gatiña moi cariñosa e necesita un fogar urxente!!!!!!!





llori
GATA CASO ESPECIAL

É unha gatiña con inmunodeficiencia felina,
polo que precisa encontrar unha casiña canto antes.

Non pode ser máis cariñosa e é moi bonitiña.